تخصیص بهینه منابع دفاعی بین دو رویکرد دفاع فعال و دفاع انفعالی
آرشیو
چکیده
اگر تصمیمات دفاعی از حیث نوع دفاع طبقه بندی شود، می توان آنها را در دو دسته دفاع فعال و دفاع انفعالی قرار داد که مراد محققین از دفاع فعال در این پژوهش حمله پیشدستانه می باشد. در حقیقت این نوع دفاع به دنبال جامه عمل پوشاندن بر عبارت معروف "بهترین دفاع حمله است" می باشد. در برخی از مقالات از آن به عنوان حمله پیشگیرانه هم یاد می شود. پدافند انفعالی به معنی واکنش به حملات دشمن پس از مورد هجمه قرار گرفتن با استفاده از دو رویکرد پدافند عامل و غیر عامل است. در واقع در دفاع انفعالی باید در لاک دفاعی بماند و به عملیات دشمن عکس العمل نشان دهد. مهاجم نیز به طرز مشابهی به دنبال متعادل کردن منابع تخصیصی خود در دو حوزه حمله و دفاع از خود در مقابل تک پیشدستانه خواهد بود. مدافع تصمیمات خود مبنی بر انجام تک پیشدستانه را بر اساس میزان احتمال برآورد شده از موردحمله قرار گرفتن اتخاذ می نماید. در هر دو حالت انجام یا عدم انجام تک پیشدستانه، مدافع بدترین و مخرب ترین سناریوی حمله مهاجم را مدنظر قرار می دهد. در این مقاله علاوه بر بسط مفاهیم فوق اثر نسبت بین منابع طرفین و میزان تمایل به حمله را تجزیه و تحلیل نموده و اثر آن بر راه کارهای طرفین مورد بررسی قرار گرفته است.Optimal allocation of Defense sources between the two approaches of active and passive defense defense.
If defensive decisions are classified in terms of the type of defense, they can be divided into two categories: passive defense and active defense. The researchers' goal of active defense in this study is preventive attack. In fact, this type of defense seeks to implement the famous phrase "the best defense is attack." In some articles it is referred to as preventive attack. Passive defense means reacting to enemy attacks after being attacked using both active and passive defense approaches. In fact, in passive defense, he must stay in the defensive shell and react to the enemy’s operations. The attacker will similarly seek to balance his or her assigned resources in two areas, attack and self-defense, against a Preventive attack.The Defender makes his or her decisions to take preventive attack based on the estimated probability of being attacked. In both cases, whether or not a preventive attack is taken, the defender considers the worst-case scenario of the attacker. In this article, in addition to expanding the above concepts, we analyze the effect of the ratio between the sources of the parties and the tendency to attack and examine the strategies of both parties.