چکیده

بررسی اندرزنامه های پهلوی، به ما نشان می دهد که دوستی پیش از آنکه به عنوان یک مفهوم اجتماعی مطرح شود، یک صفت فردی است. به این معنا هر فردی نخست باید با بهره گیری از تعالیم نیک، به خویِ «به دوستی» متصف شود و سپس در راه دوستی و اندوختن دوست نیک بکوشد. فهم درست دوستی و شناخت دوستان نیک، یکی از مفاهیم بنیادی اندرزنامه های ساسانی است که نقش مهمی در درک صحیح اندیشه های ایشان ایفا می کند. از این رو پژوهش حاضر می کوشد پاسخ روشنی به این پرسش دهد که؛ دوستی چه جایگاهی در اندرزنامه های ساسانی دارد و این اندیشه چگونه سامان می یابد؟ یافته های این پژوهش (که به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است)، بیانگر آن است که اندرزهای پهلوی، در هر دو گونه دینی و تجربی تأکید بسیار بر دوستی دارد. تعالیم اندرزنامه های دینی، با هدف رستگاری روان، بر دوستاری روان و زیستن به دلخواه او استوار است. همچنین اندرزهای تجربی عملی، در پرتو رسیدن به رستگاری و سلامت روان، بر روابط دوستانه مردمان و نیک زیستی در سایه به دوستی تأکید می ورزد. اندرزهای دوست محورِ پهلوی بیانگر اندیشه ای است که در نظر دارد به یاری دوستی، دیوان را نابود کند و با برقراری امنیت و آرامش، آفرینش و پرورش مردمان نیک را استمرار بخشد. از این رو جان مایه اندیشه دوستی، «مردم دوستی» است که از آن به قانونِ اورمزد تعبیر شده است. در این راه (که پسند دیوان نیست)، همواره هشدارهایی نسبت به دوری از دوست نمایان فریفتار ارائه می شود و برای شناخت دوست نیک از شریر خوددوست، از نقش نیکان و همپرسگی با ایشان سخن می رود.

A study on the role and position of friendship in Pahlavi advice books

Examining the Pahlavi advice books shows us that friendship is an individual trait before it is a social concept. This means that every person must first be characterized by the temperament of» friendship« by using good teachings, and then strive for friendship and gaining good friends. Understanding friendship and good friends is one of the basic concepts of Sassanid advices that plays an important role in understanding their thoughts correctly. Therefore, this research tries to give a clear answer to the question of what is the place of friendship in Sasanian advice books and how are these ideas organized? The findings of this study (which has been done by descriptive- analytical method) indicate that Pahlavi advice books, in both religious and empirical types, place great emphasis on friendship. Religious advice books, with the aim of spiritual salvation, are based on loving the soul and living as it pleases. Also, empirical-practical advices, in the light of achieving salvation and mental health, emphasizes the friendly relations of people and good living in the shadow of friendship. The Pahlavi friend-oriented advices express an idea that intends to destroy demons with the help of friendship and to continue the creation and upbringing of good people by establishing security and peace. Hence, the essence of the idea of friendship is » people-friendliness«, which has been interpreted as the law of Ahuramazda. In this way (which is not to the liking of demons), warnings are always given to stay away from the deceitful false friends, and to know the good friend of the selfish friend, the role of the righteous and consultation with them is spoken.

تبلیغات