اسباب ایجاد و انتقال حَقّآبه در فقه مذاهب اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
استفاده از منابع آب و نقل و انتقال آن در فقه اسلامی، ضوابط و احکام خاصی دارد. حقّآبه یا حق الشِرب از جمله عناوین فقهی است که از آن به مناسبت در برخی از ابواب فقهی مانند: تجارت، اجاره و احیاء موات؛ سخن رفته است. این نوشتار سعی دارد تا طرق انتقال مالکیت حقّآبه و راه های ایجاد و ثبوت آن در فقه اسلامی را با رویکردی تطبیقی، بررسی کند. حقّآبه از جمله حقوق مالی است که قابلیت نقل و انتقال به صورت ضمنی و یا مستقل در برابر عوض و یا به صورت مجانی را دارد. اشتراک عمومی یکی از اسباب ثبوت حقّ الشِرب است که مبنتی بر آن عموم مردم در استفاده و بهره گیری از آن برابر هستند. حیازت منابع آب و ثبوت حقّآبه به تبع حیازت، و انتقال حقّآبه از طریق تبرع در قالب قرارداد «مهایات» و انتقال حقّآبه از طریق ارث و وصیت از دیگر اسباب نقل و انتقال حقّآبه است.The Causes for Making and Transfer of Water Right Property in the Jurisprudence of Islamic Denominations
The use of water resources in Islamic jurisprudence has certain rules and regulations. The water right is one of the legal titles that has been discussed in the jurisprudence of tejārah (trade), ijārah (leasing) and iḥyā’ mawāt (reviving dead land). This article tries to examine the ways to transfer the water right property and the ways of establishing it in Islamic jurisprudence with a comparative approach. The water right is one of the financial rights that can be transferred implicitly or independently through payment or free of charge. The Common-pool resource is one of the guarantees of the water right, which is based on the fact that the public is equal in using it. The acquisition of water resources and transfer the water right property through the denotation that is known in Islamic jurisprudence as muāyāt , inheritance and will, are among other ways to transfer the water right property.
تبلیغات
