بررسی رویکردهای ضروری در آموزش حروف اضافه به فارسی آموزان ِغیرفارسی زبانان
آرشیو
چکیده
حروف اضافه را می توان از پرکاربردترین مباحث زبان فارسی دانست. هدف این جستار، بررسی چگونگی آموزش حروف اضافه به غیر فارسی زبانان است که سبب ایجاد مشکل در انتقال معنی می گردد. این پژوهش که به شیوه توصیفی تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و روش سندکاوی صورت گرفته است، به دنبال پاسخ این سؤال است که روش ها و شیوه مورد استفاده در آموزش حروف اضافه در کلاس های آموزش زبان فارسی چگونه باید باشد؟ نتایج حاصل از این جستار نشان می دهد که دوری از شیوه های سنّتی آموزش حروف اضافه (مانند حفظ کردن معانی حروف) و تأکید و تکیه بر بهره گیری روش نوین (تکنیک های تصویری، تمرکز بر معنای کانونی و عینی، بهره گیری از ابزارها و وسایل فیزیکی، تقویت تمرین های گروهی درکلاس، انتخاب داستان های کوتاه برای مشخص ساختن حروف اضافه) همگی از جمله راهکارهای مفید و قابل استفاده در امرآموزش این مقوله می باشد.Investigating Essential Approaches in Teaching Prepositions to Non-Iranian Persian Learners
Prepositions can be considered one of the most widely used topics in Persian language. The purpose of this paper is to examine how to teach prepositions to non-Persian learners which sometimes causes problems in conveying meaning. This study employed a descriptive-analytical method and which is based on library research and document mining, attempts to answer the question of how methods and techniques used in teaching prepositions in Persian language classes should be. The results of this study show that avoiding traditional methods of teaching prepositions (such as memorizing the meanings of letters) and emphasizing on the use of new methods (visual techniques, focusing on focal and objective meanings, using tools and physical equipment, enhancing group exercises in class, selecting short stories to identify prepositions) are all useful and practical solutions in teaching the proposed domain.
تبلیغات
