معرفی «الگوی زبامغز» جهت آموزش مهارت گفتگو به غیرفارسی زبانان
آرشیو
چکیده
با توجه به اهمیت ارتباط متقابل میان زبان، فرهنگ، تفکر، هیجانات و حواس در برقراری و تداوم یک ارتباط مؤثر، پژوهش حاضر با هدف معرفی الگوی زبامغز به عنوان روشی مؤثر برای تهیه و تدوین مواد آموزشی مهارت گفتگو به غیرفارسی زبانان انجام شده است. زبامغز تلفیقی از دو واژه زبان و مغز است که با الهام از نظریه مغزهای سه گانه مک لین و پیوند میان زبان و چهار مؤلفه فرهنگ (زباهنگ)، هیجان (زباهیجان)، حواس (زباحواس) و تفکر (زبافکر) توسط پیش قدم طراحی شده است. روش پژوهش کیفی و از نوع کاربردی است که به منظور معرفی الگوی زبامغز برای آموزش مهارت گفتگو به غیرفارسی زبانان است. ابتدا چگونگی طراحی مطالب آموزشی براساس این الگو شرح داده شده و در گام بعد نمونه درسی با توجه به این الگو برای آموزش مهارت گفتگو به زبان آموزان غیرفارسی زبان ارائه شده است. بر اساس این الگو، متن درس با توجه به زباهنگ های (فرهنگ مستتر در عبارات زبانی) موجود در زبان فارسی تدوین و تا حد امکان از مفاهیم و واژگان دارای بار عاطفی مثبت استفاده می شود. همچنین در طول درس تلاش می شود حواس گوناگون فراگیران در یادگیری درگیر شود و فعالیت ها و تمرین ها نیز با هدف ارتقای انواع تفکر در زبان آموزان اعم از انتقادی، خلاق، سیستمی و آینده نگر طراحی می شوند. در نتیجه به نظر می رسد آموزش مهارت گفتگو مبتنی بر الگوی زبامغز زبان آموزان را در برقراری یک ارتباط کلامی موفق با سخنوران جامعه فارسی زبان یاری برساند و توجه به آن در کتاب های آموزش مهارت گفتگو حائز اهمیت است.Introducing the “Brainling Model” as an Effective Approach to Teaching Speaking Skills to Non-Persian Speakers
Given the significance of the reciprocal relationship between language, culture, thinking, emotions, and senses in establishing and maintaining effective communications, the present paper aims to introduce the “Brainling model” as an effective approach in preparing and developing instructional materials for teaching speaking skills to non-Persian speakers. Developed by Pishghadam (2020), “Brainling” is a combination of brain and language and has been inspired by MacLean’s (1978) theory of the triune brain. Indeed, it is based on the relationship between language and four components of culture (cultuling), emotion (emoling), sense (sensoling), and thinking (cogling). The present research is qualitative and applied. After elaborating on how to develop course content based on this model, a course sample developed by this model for teaching speaking skills to non-Persian speakers is presented. Based on this model, the course content is developed according to cultulings (culture hidden in the language expressions), and concepts and lexical items with a positive emotional charge are employed to the max. Also, throughout the lesson, different senses of learners are involved in learning, and activities and exercises are developed and built to promote a variety of thinking skills, including critical, creative, systems, and futures in language learners. It seems that teaching speaking skills based on the “Brainling model” helps learners build successful verbal communication with the speakers of the Persian-speaking community. Due attention should therefore be given to the coursebooks featuring speaking skills.
تبلیغات
