الگوهای معراج نگاری در عصر ایلخانی و تیموری بازخوانی الگوی بصری معراج به وساطت عنصر «زمین» و «براق» با اتکا به متون معراجیه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
«حدیث» را اگرچه می توان پایه سنت معراج نامه دانست، این سنت در متون تفسیری بارور شد و بعدتر در متون مستقل منثور و نیز مقدمه های منظوم ادامه یافت. در مقابلِ سنتِ بالنسبه روشن متون معراجیه، سرآغازِ تاریخِ نگاره های معراج معلوم نیست. آنچنان که مشهور است قدیمی ترین معراج نگاره های ایرانی اسلامی، بازمانده عصر مغول هستند؛ نیز یکی از دو نمونه سلسله نگاره ای معراج (منسوب به احمدموسی) متعلق به همین عصر دانسته می شود اما تا امروز متن قابل استناد نگارگران، به طور متقن، شناخته نشده است. شناختی که در معراج نگاره های متأخری که برای منظومه ها ساخته شده، روشن تر است. متن حاضر با فرض گرفتن ارتباط میان متون و تصاویر معراجیه ها، تلاش داشت با اتکا به روایت های مختلف معراج در هر دوره، به دسته بندی معراج نگاره های متقدم بپردازد و الگوهای بصری نگاره های معراج را تبیین کند تا پاسخی برای این پرسش که «چه ارتباطی میان الگوهای روایی و الگوهای بصری معراج وجود دارد؟» به دست دهد. در این راستا، در کنار «براق» (از اصلی ترین عناصر معراج)، از عنصر «زمین» که عنصری غیرضروری در روایت عمومی معراج می نمایاند، در مقام «راهنما» استفاده شد که به ایجاد سه الگوی بصری معراج برای نگاره های قرن هشتم و نهم انجامید؛ الگوهایی که هریک، رویکرد متفاوتی نسبت به نقش کردن عنصر زمین (خاک، ساختمان و...) اخذ کرده بودند. برای روشن تر شدن دلایل خلق این الگوهای بصری، به متون منثور معراج رجوع شد تا ضمن یافتن الگوهای روایی معراج، از شباهت های موجود در الگوهای بصری و روایی اطلاع حاصل شود. در نهایت، استناد به عنصر زمین در این دو نوع رفتار (متنی و تصویری)، توانست سه الگوی بصری معراج نگاره ها را معنادار سازد. در این سه الگو، دسته ای از نگارگران به زمین نقشی محوری در نمایش معراج بخشیده اند، دسته ای زمین را حذف کرده و در نهایت معراج نگارانی نیز اگرچه زمین یا نشانه های زمینی را تصویر کرده اند، رفتاری مغایر با نص معراج داشته اند. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای شکل گرفته است.The Patterns of Miraj Illustration in Ilkhanid and Timurid Eras: A Re-reading of Visual Patterns of Miraj regarding Concepts of ‘Earth’ and ‘Boraq’ in Mirajyeh Texts
Hadith is the fundamental basis on which the tradition of Miraj Nameh was formed. This tradition flourished in interpretive texts and continued in independent prose texts and poetic introductions. Unlike the roughly known tradition of Miraj literature, the history of Miraj Miniatures is not clear. The oldest Iranian-Islamic Miraj Miniature collections belong to the Mongol era. Despite the existing knowledge about later Miraj poetry, the exact text that has been used by the painters in Miraj Miniatures still has not been found out. Therefore, this study tries to discuss the relationship existing between narrative and visual patterns of Miraj tradition. In other words, this text focuses on the relationship between literature and miniature of Miraj tradition and tries to categorize early Miraj Namehs according to different Miraj narratives in different historical eras. To identify the texts cited by the painters, the writer has tried to use the “earth" factor as a guide. Thus, this essay extracted three visual patterns from eighth- and ninth-century miniatures, each of which depicted a different viewpoint on the “earth" factor (soil, building, and so on.). To clarify the reasons for creating these visual patterns, the prosaic texts of Miraj Namehs were examined; the result was an illustration of the narrative patterns of Miraj and the recognition of the similarities existing between the visual and narrative patterns. The “earth” factor used in these textual and visual contexts made three visual patterns of Miraj meaningful. In these patterns, some have given the earth an essential role in the Miraj’s narration. In some others, the earth has entirely been removed, and finally in the rest a counter manner against the Miraj’s text has been observed, although they have illustrated the earth or earthly signs. This essay tries to recognize and define these patterns. This research adopted a descriptive and analytical method and was undertaken by library study.