نویسندگان: میثم محمدی

کلید واژه ها: رودکی وید ویذ ویدا

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۲۶۱ - ۲۷۲
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۸۰

چکیده

در این مقاله به بررسی معنایی و اشتقاقی واژه ویذ/ وید که در بیتی منسوب به رودکی آمده می پردازیم. در فرهنگ های کهن فارسی دو معنای «گم» و «کم» برای این واژه آمده و مشخص نیست معنای اصیل واژه کدام است. سعی ما بر آن است تا با بررسی نسخ فرهنگ های مختلف فارسی و شواهد شعری که واژه مورد بحث در آنها آمده، معنای درست واژه را دریابیم. در این راه صورت های ایرانی باستان و ایرانی میانه واژه را بازسازی و شناسایی می کنیم و گونه های دیگر احتمالی واژه را در فارسی دری و طبری زیدی نشان می دهیم. با توجه به شواهد احتمالاً معنای صحیح واژه «گم» است و معنای «کم» تحت تأثیر خصیصه املایی نگارش حرف «گ» به صورت «ک» در متون قدیمی فارسی پدید آمده است.

A Semantic and Philological Study about the word “Wid” in an Attributed Poem to Rudaki

In this paper, we study the semantic and derivative meaning of the term “Wid”, which is used in an attributed poem to Rudaki. In ancient Persian dictionaries there are two meanings of "lost" and "little" for this word, and it is not clear what the original meaning of the word is. We try to find out the correct meaning of the word by studying the manuscripts of the various Persian dictionaries and the poetic evidence in which this word is used. In this way, we reconstruct and identify the old and middle Iranian forms of the word, and show other possible forms of the word in Persian Dari and Tabari Zaidi languages. According to the evidence it is probably the correct meaning of the word is "lost" and the meaning "little" was formed by the writing character of the letter "k" for "g" in the early Persian texts. 

تبلیغات