آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۲

چکیده

«زمین» ازجمله نعمت های الهی است که نسل فعلی و آتی در راستای تأمین نیازهای خود به آن نیازمند هستند، اما امروزه ازجمله مفاسد اقتصادی که در این راستا نمود پیدا کرده، پدیده «زمین خواری» است که با تصرف غیرقانونی و عدوانی در اراضی و تغییر کاربری های غیرمجاز واقع می شود. از نظر فقهی، زمین دارای احکام خاصی بوده و مالکیت آن نیز شرایط ویژه ای دارد. بر همین اساس، می توان به پدیده زمین خواری از منظری فقهی نگریست و این نکته را مورد بررسی قرار داد که آیا می توان با نادیده گرفتن شرایط مقررشده در شرع و قانون، ادعای مالکیت زمینی را کرد و حکم فقهی مالک شدن زمین خارج از محدوده مقررشده در شرع اسلام چیست؟ نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که مالک شدن زمین از طریق غیرمشروع و غیرقانونی، از نظر فقهی، مصداقی از اکل مال به باطل است. این همان پدیده ای است که امروزه از آن به عنوان «زمین خواری» یاد می شود. بر همین اساس، تصرف نامشروع اراضی، حقی برای کسی ایجاد نمی کند و از نظر فقهی، چنین مالکیتی معتبر شناخته نمی شود.

A Reflection on the Fiqh Decree on Land Grabbing

      Land is a divine blessing needed by the new and future generations, but today it has encountered a form of corruption called land grabbing characterized by illegal encroaching and changing its use to one’s own benefit. According to fiqh, land and its ownership is subject to special rules. The question is whether it is possible to assume ownership of some land by disregarding legal and sharia conditions? What are fiqh rules of possessing lands out of limitations set by Islamic sharia? The results of the study show that this type of possession signified the fiqh edict about consuming property falsely. Hence there is no right imaginable for the illegitimate land grabbing and this ownership is null and void.

تبلیغات