آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۱

چکیده

انتشار شهرآشوب کاریکاتورهای موهن دانمارکی که با قلم هنر و بهره گیری از مرکب اهانت، نفرت علیه پیامبرباوران را نگارگری کرد نسیمی توفنده بود که بر آتش زیر خاکستر مباحث مربوط به آزادی بیان وزیدن گرفت و آن را شعله ور ساخت تا در پرتو فروزانی آن، اندیشه های رقیب به مصاف یکدیگر برخیزند. رواپنداری اهانت به باورهای دینی دین باوران در جوامع غیردینی که سکه رایج بازار آن دیار شده، از آبشخور پندار آزادی تعذیه کرده و فربهی یافته است. در هندسه معرفتی این بینش مختصات آزادی آن سان ترسیم شده است که در گستره گسترده آن اهانت به باورهای دگراندیشان نیز جای گرفته و «آزادی توهین» زاده تألیف مام «آزادی» و باب «بیان» قلمداد شده است. اما تأملی آزادی شناختی در مسأله اهانت به باورهای دگر دیگران، نماینگر آن است که «منظومه آزادی» که مجموعه ای از افراد آزادی است نظامی سلسله مراتبی باشد که در هرم آن «آزادی باورمندی» نسبت به «آزادی بیان» تقدم ارزشی دارد؛ پس اطلاق بیان آزاد نمی تواند به تقیید باورمندی آزادانه بینجامد. این درحالی است که توهین به عقیده و باور باورمندان بستی بر پای سرو آزادی باورمندی ایشان است که گسست آن از منظر آزادی خواهی ضروری است. این نوشتار بر آن است تا با نمایاندن مرتبت مخدومی آزادی باورمندی نسبت به آزادی بیان توجیه گر منع اهانت به باورهای دینی دگراندیشان باشد.

Freedom Oriented Criticism of the Blasphemous Speech

The publication of the Danish cartoons of the Prophet Mohammad – peace is upon him- triggered widespread debates across the world over the freedom of expression and its legitimate scope. Advocates of the blasphemous speech in Western context invoke the freedom of speech, contending that the right to free speech extends beyond the right to insult, including offend religious beliefs. In contrast to this vision, Human Rights Law prohibits insulting remarks and blasphemous speech again. The Human Rights is based on a hierarchy regime and within this hierarchical system the freedom of religion occupies the higher level in comparison with the freedom of expression. Therefore, no expression can intervene the freedom of having religious beliefs. From this viewpoint, it is justified to impose limitation on speeches that insult the believers of a religion.

تبلیغات