آداب تلاوت قرآن
آرشیو
چکیده
متن
1. بهتر است قرآن را از روی مصحف (قرآن) تلاوت کنیم،اگر چه حافظ قرآن باشیم؛زیرا امام صادق (ع) در این مورد میفرماید:
«تلاوت قرآن از رو،عذاب پدر و مادر را سبک میکند اگرچه کافر باشند».
2. بهتر است قاری یا مستمع قرآن،با قرائت و یا شنیدن آیات رحمت و بهشت از خداوند تقاضای رحمت و بهشت نماید و پس از قرائت و شنیدن آیات عذاب و جهنم از آن به خداوند پناه ببرد. رئیس مذهب حضرت امام جعفر صادق (ع) میفرماید:
«…و هنگامی که به آیهای رسیدی که در آن ذکر بهشت بود،مکث کن و از خدا بهشت را طلب نما و هنگامی که به آیهای رسیدی که در آن ذکر آتش جهنم و عذاب بود،مکثی کن و از آتش جهنم به خداوند پناه ببر».
3. باید بدانیم که هیچگاه،هیچ چیزی را روی قرآن نگذاریم. بلکه همیشه قرآن را روی هر چیزی قرار دهیم؛زیرا ارزش قرآن از هر چیز دیگری بیشتر و بالاتر است.
4. هیچگاه نباید قرآن را روی زمین گذاشت. قرآن را روی سطوح بلند قرار دهیم؛زیرا که زمین محل رفت و آمد است و جایگاه و قداست قرآن والاست.
5 هنگام ورود و خروج اشخاص در هر مقام و رتبهای که باشند به مجالس قرائت قرآن خاستن از زمین به عنوان تواضع،در مقابل قرآن شایسته نیست،مگر اینکه قرآن را ببندید و سپس از جا برخیزید.
6. مستحب است قرآن در مکانهای محترم مانند: منازل،مساجد و دیگر مکانهای مقدس قرائت شود و خواندن قرآن در مکان های پست مانند: معابر عمومی،حمام،مستراح و غیره ناپسند و مکروه است. از امام علی (ع) روایت است: «در هفت جا نباید قرآن بخوانند: در حال رکوع،در حال سجده،در مستراح،در حمام،شخص جنب،و نفساء و حائض»
7. حرام است شخص جنب و حائض و نفساء حتی یک حرف از چهار سوره عزائم (سورههای سجدهدار) قرائت نماید. و بر شخص مکلف واجب است،هنگام خواندن و شنیدن این آیات سجده نماید: (1) آیه; 15،سوره; سجده، (2) آیه; 37،سوره فصلت، (3) آیه; 62،سوره; نجم، (4) آیه; 19از سوره; علق.
گفتنی است که نمیتوان سورههای مذکور را در نماز به جای سوره; اخلاص قرائت نمود و قرائت دیگر سورههای قرآن به غیر از سور عزائم برای شخص جنب و حائض مجاز است.
8. هنگامی که در قرائت به آیات سجدهدار رسیدیم،واجب است سجده کنیم و گفتن ذکر و طهارت و قبله شرط نیست. برای سجده از امام محمد باقر (ع) منقول است :
«لا اله الا الله حقاً حقاً،لا اله الا الله ایماناً و تصدیقاً،لا اله الا الله عبودیة و رقا سجدت لک یا ربّ تعبداً ورقاً لا مستنکفاً ولا مستکبراً بل انا عبد ذلیل ضعیف خائف مستجیر».
گفتنی است اگر بصورت غیر زنده؛یعنی از نوار یا کسی که قصد خواندن قرآن را ندارد آیه; سجده; واجب را شنیده شود،سجده واجب نیست.
9. هنگام قرائت قرآن باید مؤدب بنشینیم و از خوردن و آشامیدن،استعمال دخانیات بپرهیزیم و بهتر است جهت خوردن و آشامیدن و…مدتی تلاوت و جلسه; قرآن را تعطیل نماییم.
10. شایسته است در آغاز تلاوت،«بسم الله الرحمن الرحیم» و در پایان،«صدق الله العلی العظیم» بگوییم.
11. خوب است پس از پایان تلاوت دعا کنیم؛زیرا امام حسن مجتبی (ع) میفرماید:
«کسی که قرآن میخواند،دعایش مستجاب است یا به زودی یا با فاصله و یا در زمان دیگر».
انشاء الله خداوند ما را از قاریان حقیقی و از عاملین راستین قرآن قرار دهد و همواره به ما در سآیه; قرآن و اهلبیت (ع) که بسان دو خط موازیاند توفیق انجام واجبات و ترک محرمات و خدمت به اسلام و مسلمانان را عنایت فرماید. به امید آنکه هیچگاه از صراط مستقیمی که خداوند به وسیله; قرآن و اهل بیت (ع) ما را به آن رهنمون شدهاند،منحرف و نشویم.
«تلاوت قرآن از رو،عذاب پدر و مادر را سبک میکند اگرچه کافر باشند».
2. بهتر است قاری یا مستمع قرآن،با قرائت و یا شنیدن آیات رحمت و بهشت از خداوند تقاضای رحمت و بهشت نماید و پس از قرائت و شنیدن آیات عذاب و جهنم از آن به خداوند پناه ببرد. رئیس مذهب حضرت امام جعفر صادق (ع) میفرماید:
«…و هنگامی که به آیهای رسیدی که در آن ذکر بهشت بود،مکث کن و از خدا بهشت را طلب نما و هنگامی که به آیهای رسیدی که در آن ذکر آتش جهنم و عذاب بود،مکثی کن و از آتش جهنم به خداوند پناه ببر».
3. باید بدانیم که هیچگاه،هیچ چیزی را روی قرآن نگذاریم. بلکه همیشه قرآن را روی هر چیزی قرار دهیم؛زیرا ارزش قرآن از هر چیز دیگری بیشتر و بالاتر است.
4. هیچگاه نباید قرآن را روی زمین گذاشت. قرآن را روی سطوح بلند قرار دهیم؛زیرا که زمین محل رفت و آمد است و جایگاه و قداست قرآن والاست.
5 هنگام ورود و خروج اشخاص در هر مقام و رتبهای که باشند به مجالس قرائت قرآن خاستن از زمین به عنوان تواضع،در مقابل قرآن شایسته نیست،مگر اینکه قرآن را ببندید و سپس از جا برخیزید.
6. مستحب است قرآن در مکانهای محترم مانند: منازل،مساجد و دیگر مکانهای مقدس قرائت شود و خواندن قرآن در مکان های پست مانند: معابر عمومی،حمام،مستراح و غیره ناپسند و مکروه است. از امام علی (ع) روایت است: «در هفت جا نباید قرآن بخوانند: در حال رکوع،در حال سجده،در مستراح،در حمام،شخص جنب،و نفساء و حائض»
7. حرام است شخص جنب و حائض و نفساء حتی یک حرف از چهار سوره عزائم (سورههای سجدهدار) قرائت نماید. و بر شخص مکلف واجب است،هنگام خواندن و شنیدن این آیات سجده نماید: (1) آیه; 15،سوره; سجده، (2) آیه; 37،سوره فصلت، (3) آیه; 62،سوره; نجم، (4) آیه; 19از سوره; علق.
گفتنی است که نمیتوان سورههای مذکور را در نماز به جای سوره; اخلاص قرائت نمود و قرائت دیگر سورههای قرآن به غیر از سور عزائم برای شخص جنب و حائض مجاز است.
8. هنگامی که در قرائت به آیات سجدهدار رسیدیم،واجب است سجده کنیم و گفتن ذکر و طهارت و قبله شرط نیست. برای سجده از امام محمد باقر (ع) منقول است :
«لا اله الا الله حقاً حقاً،لا اله الا الله ایماناً و تصدیقاً،لا اله الا الله عبودیة و رقا سجدت لک یا ربّ تعبداً ورقاً لا مستنکفاً ولا مستکبراً بل انا عبد ذلیل ضعیف خائف مستجیر».
گفتنی است اگر بصورت غیر زنده؛یعنی از نوار یا کسی که قصد خواندن قرآن را ندارد آیه; سجده; واجب را شنیده شود،سجده واجب نیست.
9. هنگام قرائت قرآن باید مؤدب بنشینیم و از خوردن و آشامیدن،استعمال دخانیات بپرهیزیم و بهتر است جهت خوردن و آشامیدن و…مدتی تلاوت و جلسه; قرآن را تعطیل نماییم.
10. شایسته است در آغاز تلاوت،«بسم الله الرحمن الرحیم» و در پایان،«صدق الله العلی العظیم» بگوییم.
11. خوب است پس از پایان تلاوت دعا کنیم؛زیرا امام حسن مجتبی (ع) میفرماید:
«کسی که قرآن میخواند،دعایش مستجاب است یا به زودی یا با فاصله و یا در زمان دیگر».
انشاء الله خداوند ما را از قاریان حقیقی و از عاملین راستین قرآن قرار دهد و همواره به ما در سآیه; قرآن و اهلبیت (ع) که بسان دو خط موازیاند توفیق انجام واجبات و ترک محرمات و خدمت به اسلام و مسلمانان را عنایت فرماید. به امید آنکه هیچگاه از صراط مستقیمی که خداوند به وسیله; قرآن و اهل بیت (ع) ما را به آن رهنمون شدهاند،منحرف و نشویم.