چیستی تصویر و اینکه چرا تصاویر وجوه اشتراک و افتراق دارند و این پرسش که تصویر تولید می شود یا هستی مستقل از سوژه شناسا دارد؟ از جمله مهم ترین دغدغه های متفکران در قرن اخیر بوده است. از دیدگاه آرش آذرپیک، بنیان گذار مکتب ادبی-فلسفی اصلت کلمه، تصویر از جوهره معنایی و مفهومی کلمه سرچشمه می گیرد. در وجود شناسی عریانیستی، کلمه هفت جوهر دارد از جمله جوهره معنایی. چون جوهر بعد ثابت و متغیر دارد؛ جوهره معنایی کلمه نیز دارای بعد ثابت و متغیر است. از آنجا که هر پدیداری کلمه است و با کلمه خود را می نمایاند؛ هر آنچه هست کلمه پدیدار است بنابراین کلمه پدیدارها بعد ثابت و متغیر جوهری دارند. بعد ثابت یک کلمه پدیدار چنانچه از ساحت وجودی نگریسته شود؛ فراتصویر می سازد و چنانچه در ساحت موجودی نگریسته شود؛ بنابر ضمیرهای متفاوت خودآگاه و ناخودآگاه جمعی-فردی انسان و نیز انواع شهودات مختلف ما انسان ها، ایماژ به ماهُو موجود هستی می یابد. هم چنین یک پدیدار را می توان با ساحات وهمی هم ایماژ کرد و نیز می توان پدیداری را غیر تصویری نگریست. مهم این است که ما براساس مقوله بندی زبان خویشتن می بینیم. زبان ما را می اندیشد چنان که در تصویرسازی ذاتا تابعِ شناسایی از زبان خود هستیم و مقوله بندی هایی از زبان خویشتن.