هدف مطالعه مقایسه اثربخشی درمان های مبتنی بر پذیرش و تعهد و داروی کلومی پیرامین در درمان اختلال وسواسی جبری و تعیین کارآمدترین نوع درمان از درمان های مورد مطالعه در این پژوهش در کاهش علائم مبتلایان به این اختلال بود. این تحقیق از نوع کاربردی و طرح پژوهشی آن هم از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، شامل مبتلایان به اختلال وسواسی جبری مراجعه کننده به ده مرکز از مراکز درمانی شهر شیراز در تابستان سال ۹۷ بودند که تشخیص قطعی اختلال وسواسی جبری را از روان پزشک دریافت کرده بودند. نمونه گیری در این پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس و شرکت کنندگان در سه گروه پانزده نفری به صورت تصادفی قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل و بعد از اجرای مداخله با پرسشنامه ییل براون مورد سنجش قرار گرفتند. به منظور تجزیه وتحلیل داده های آماری از روش آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که هر دو نوع درمان در پس آزمون بر روی بهبود علائم اختلال وسواسی جبری مؤثرند (P˂0/01)؛ اما در پیگیری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) اثر درمانی خود را حفظ کرد. لازم به ذکر است که در این پژوهش تفاوت بین زنان و مردان از نظر آماری معنادار نبود. یافته های این پژوهش حاکی از کارایی ماندگارتر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دارد و این مهم به نظر می رسد به علت تلفیق تکنیک های شرقی و روان شناسی غربی هست که درمان را برای مبتلایان ایرانی کارامدتر می کند.
