هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی قصه گویی با تاکید بر معنویت بر کاهش کمرویی و اضطراب و افزایش انعطاف پذیری تحصیلی کودکان دبستانی شهر کرمانشاه در سال 1398 می باشد. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه در سال 1398 بوده که نمونه این پژوهش شامل 30 نفر از دانش آموزان دختر واجد ملاک کمرویی و اضطراب می باشد. در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد شده مقیاس بازبینی شده کمرویی (چیک-بریگز،1976) ، پرسشنامه اضطراب کودکان (اسپنس ،2007) و پرسشنامه انعطاف پذیری تحصیلی (کانر و دیویدسون 2003) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های آماری از شاخص ها و روش های آمار توصیفی شامل: فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، و آمار استنباطی شامل: آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری و یک متغیری در سطح 05/0 با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 23 استفاده شد. نتایج نشان داد که قصه گویی با تأکید بر معنویت بر کاهش کمرویی کودکان دبستانی مؤثر است همچنین قصه گویی با تأکید بر معنویت بر کاهش اضطراب کودکان دبستانی مؤثر است نیز نتایج نشان داد که قصه گویی با تأکید بر معنویت بر افزایش انعطاف پذیری تحصیلی کودکان دبستانی مؤثر است.