آموزش آموزش زبان، فرایندی بسیار پیچیده و دشوار است و در اجرای آن عوامل فراوانی مثل آشنایی با مسائل زبان شناسی و روان شناسی یادگیری تأثیر گذار است. در این میان کتاب های درسی، یکی از ابزارهای بسیار مهم در امر آموزش زبان فارسی هستند و متون آموزشی، منبع رجوع زبان آموزان برای یادگیری زبان و قواعد آن به شمار می روند. اغلب کتاب های آموزش زبان می کوشند زبان آموزان را به تسلط در تمام مهارت های زبانی برسانند. این در حالی است که بسیاری از فراگیران، پس از شرکت در کلاس های آموزشی، قادر نیستند حتی جمات ساده ای را در گفتار و نوشتار به کار ببرند و بتوانند ارتباط راحت تری را ایجاد نمایند. نگارندگان این مقاله، با توجه به اهمیت مطالعات آموزش زبان فارسی، خواه برای زبان آموزان داخل کشور و خواه زبان آموزان خارج و بویژه در جهت بسط و گسترش بهتر زبان و ادبیات فارسی و ترویج زیبایی های ادبی و محتوایی آن در بین زبان آموزان غیر فارسی زبان، علی الخصوص فراگیران خارجی، با تشریح اصول سازمان دهی محتوای کتب درسی و آموزشی به این سوال اساسی پرداخته اند که «سازمان دهی محتوا در متون آموزشی زبان فارسی باید چگونه باشد». در حقیقت رعایت کدام ابیات متون اصول در سازمان دهی محتوای کتب درسی و آموزشی، عامل جذب فراگیران آموزشی و درسی ما خواهد شد. در این نوشتار با مطالعه منابع تخصصی سازمان دهی محتوا به صورت کتابخانه ای، اصول یک محتوای آموزشی مورد بررسی و تشریح قرار گرفته است.