لطایف قرآنی

در زمان سلیمان ابن عبد الملک،هفتمین خلیفه اموی،در شهرهای مسلمین،مرض «طاعون» همه جا را فرا گرفت و خلیفه از ترس سرایت آن، از مرکز خلافت گریخت و به محل امنی،دور از مرکز پناه برد. اطرافیان دلسوز و نکته سنج،به او نامه نوشتند و ضمن دلداری و دعوت او به شهر،در آخر نامه این ایه را نگاشتند:«قل لن ینفعکم الفرار إن فررتم من الموت او القتل واذا لا تمتعون الا قلیلا؛ بگو: اگر از مرگ یا کشته شدن فرار کنید، سودی نخواهد داشت؛و در آن هنگام،جز بهره کمی از زندگانی به دست نخواهید آورد».(سوره احزاب،ایه16)
سلیمان بعد از رد دعوت آنان، در جواب نوشت:
ما هم بهره کم از زندگانی را می‌خواهیم و به خاطر آن فرار کرده‌ایم.
یک ایه مناسب
سلطان محمود غزنوی، آرامگاهی برای خود آماده ساخت و به یکی از ندیمان خود دستور داد:ایه مناسبی از قرآن کریم پیدا کن که بر روی سنگ آن گور حک کنم.
ندیم عارف و خوش ذوق گفت:بنویسید:«هذه جهنم التی کنتم توعدون؛این همان دوزخی است که به شما وعده می‌دادند».(سوره یس،ایه 63)