خاندان طیبی یکی از خاندان های بازرگان فارس بودند که در سال های 725-692 هجری بر فارس و کیش حکومت می کردند. رشته اصلی فعالیت اقتصادی این خاندان، تجارت دریایی و مقرشان در کیش بود و از آن جا با مناطق مختلف آسیا، از جمله معبر در جنوب هند تجارت می کردند. در کنار صدور کالاهای گوناگون(انواع مصنوعات پنبه ای، مواد خوراکی و روناس)، اسب سودآورترین کالای صادراتی به معبر و منبع مهم درآمد این خاندان بود. از این رو مسئله این بررسی چنین است که خاندان طیبی در تجارت اسب بین فارس و هند چه نقشی داشتند؟ چنین به نظر می رسد سیاست بازرگانی طیبی ها، که بر شناخت وضعیت خاص بازار اسب در معبر استوار بود، چنین طراحی شده بود که تقاضای دائمی برای صادرات اسب را حفظ نمایند. نتیجه تحقیق نشان می دهد آنان کمکی به چگونگی سلامت اسبان در معبر نمی کردند و این امر باعث استمرار تقاضا برای صدور این کالا بود. برای پژوهش این موضوع از روش جمع آوری داده ها به شیوه کتابخانه ای و نیز پردازش داده های جمع آوری شده و تجزیه و تحلیل آن ها به شیوه کیفی بهره برده ایم.