چکیده

با وجود نقش زنان در حفظ و انتقال فرهنگ (با توجّه به نقش مادری)، بررسی نقش زنان در حوزه های فرهنگی یکی از مغفولات تاریخی محسوب می شود. علاوه بر این گاهی برخی از تاریخ نگاران زندگی زنان در عصر صفویه را جزء تاریک ترین ادوار زندگی زنان در تاریخ ایران می دانند. این مطالعه که به صورت تحلیلی توصیفی صورت گرفته، به دنبال بررسی جایگاه زنان در فعّالیّت های فرهنگی در این عصر می باشد. نتایج مطالعات که بر اساس منابع دست اول تاریخ و سفرنامه سیاحان صورت گرفته است حضور گسترده زنان را در عرصه های فرهنگی نشان می دهد. این زنان که اغلب از خانواده های روحانیون، طبقات بالا و گاهی خانواده های متوسط هستند در زمینه های علمی، هنری (نقّاشی، خطاطی و شعر) و مدرسه سازی در قالب وقف فعایت عمده ای داشتند. این نتایج نشان دهنده نقش مؤثر زنان در فرهنگ سازی و تداوم آن می باشد.

تبلیغات