براساس برخی گزارش ها، غالیان و جاعلان حدیث در عصر حضور، اخباری را جعل کردند و کوشیدند تا آنها را با نام «باورهای تشیع» منتشر کنند. در صورت پذیرش چنین گزارشی، برخی باورها و رفتارهای شیعیان ساخته غالیان است. همچنین تصور می شود شیعیان در مقابل این اقدامات موضعی منفعل داشته و از سوی آنان برخوردی صورت نگرفته است. اکنون باید پرسید: با توجه به جاودانگی دین اسلام و نقش هدایتی اهل بیت علیهم السلام در حراست از آموزه ها، راهبردها و راه کارهای نظارتی امامیه در نظام آموزشی برای دستیابی به اهداف و منشور آموزشی و برون رفت از بحران آسیب پذیری آموزه ها، چیست؟ هدف این تحقیق تبیین موضوع و استخراج شواهد تاریخی و حدیثی از منابع کتابخانه ای برای نقد نظریة مورد بحث و اثبات فرایند راه کارهای نظارتی در نظام آموزشی امامیه است. در بررسی و تحلیل گزاره های تاریخی و متون حدیثی، براساس اصل «ضرورت حراست از آموزه های دین و انتقال آن به فراگیران در جهت سعادتندی دنیا و آخرت»، این نتیجه حاصل گردیده که شیعیان براساس راهبردهای آموزشی، راه کارهای متناسبی را برای خروج از این بحران ها و دستیابی به اهداف، پیش بینی کرده اند. تولید محتوا، آموزش، هدایت فراگیران، نظارت، و ارائة روش های آموزشی از عمده ترین راهبردها و راه کارهایی هستند که شیعیان در هنگام بروز بحران و شنیدن اخبار جعلی و اطمینان از صحت یا سقم آموزه ها به کار می بردند.
