ایمان ولی بی ارج

ما هیچ یک از رسولان خودرا پیش از تو نفرستادیم، مگر این که غذا می خوردند و در بازارها راه می‌رفتند.و بعضی از شما را وسیله امتحان بعضی دیگر قرار دادیم. آیا صبر و شکیبایی می کنید [و از عهده امتحان بر می آیید؟]و پروردگار تو همواره بصیر و بینا بوده است.
کسانی که امیدی به دیدار ما ندارند [و رستاخیز را انکار می کند] گفتند: «چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند و یا پروردگارمان را با چشم خود نمی بینیم؟!» آن ها درباره خود تکبر ورزیدند و طغیان بزرگی کردند.
[آن ها به آرزوی خود می رسند.] امّا روزی که فرشتگان را می بینند، روز بشارت برای مجرمان نخواهد بود [بلکه روز مجازات و کیفر آنان است.] و می گویند:«ما را امان دهید؛ ما را معاف دارید.» [امّا سودی ندارد]1
این آیات، موضعِ برخی از انسان ه در برابر دعوت حق طلبانه انبیاء است. در این آیات به این نکته اشاره شده است که انبیا در زندگی عادی خویش، مثل همه انسان‌ها غذا می‌خورند و به بازار رفت و آمد می کنند، تا برا ی مردم الگو و حجّت باشند و کسی به بهانه این که آنان فوق بشرند، شانه از زیر بار مسئولیت خالی نکند. با این حال، آنان که دعوت حق را به برنمی تابند و خود را بالاتر از سایر انسان ها می‌شمارند، از سر خودخواهی و تکبر می گویند: چرا ملائکه بر ما نازل نمی شوند و ما‌آن‌ها را نمی بینیم و خدا را مشاهده نمی کنیم و به غیب دسترسی نداریم. این گفته های پوچ و ناروا با تعالیم انبیا سازگار نیست.
تعالیم انبیا، مسئولیت آفرین و کمال آور است، براساس عقل و منطق تحقق می یابد. اگر انسان در هر لحظه ملائکه و عالم غیب را بنگرد و هر وقت که بخواهد از آنان معجزه طلب کند، ایمان او بی‌ارزش خواهد شد. اگر آدمی پس از هر عمل خیر، بلافاصله به مال و یا مقامی نائل آید، انگیزه‌های او برای عمل، تاجرانه و کاسب منشانه خواهد بود. انبیا آمده اند تا انسان ها را به راه کمال دعوت کنند و کمال وقتی حاصل می شود که انسان با اراده و اختیار خویش خیر را برگزیند و در این انتخاب هر رنج و سختی و شکنجه ای را تحمل کند.
عبور از مسیر دشوار و پُُر پیچ و خم هواها و شرها و باطل ها، کمال را برای انسان به ارمغان می‌آورد. اهل باطل هیچ گاه به کمال نمی رسند؛ زیرا طالب راحتی و آسایش هستند و می خواهند همه چیز به‌آسانی در دسترس آنان قرار گیرد؛ بی آن که رنجی را پذیرا شوند. اینان کسانی هستند می‌خواهند که با دیدن ملائکه و مشاهده پی درپی معجزات ، از حق پیروی کنند. عمل و عبادتی که حاصل چنین ایمانی باشد، هر گز کمال وخشنودی خدا ر در پی نخواهند داشت.
1. سوره فرقان، آیات 22ـ 20.
faith but worthless
Imam Musa Sadr
زWe never sent any messengers before you but they ate food and strolled in the markets; and We made some of you tempters of each other. Will you stand fast? Your lord is All-Seeing.
زAnd those who do not hope for our encouunter, say: زIf only the angels were sent down to us, or we were made to see our lord.س They have grown arrogant with in themselves and became most overbearing.
زThe day they see the angels, there is no longer any cause for rejoing for the criminalsص and they [sc. the angels] will say: زA firm prohibition [upon you].س1
There verse are indicative of some peopleصs position toward the right-seeking calls of the prophets. There it is made clear that the prophets ate like other pesple and frequented at markets soتasتso to be a proof for people, heme nobody could reject and arroganthy regards themselves higher than other people. They selfishly asy: زWhy angels do not come to us, and we do not see them? And why do not we see God, and do not have acces to the prophecies?س These worthless talks are not compatible with the teachings of the prophets.
The prophetsص teachings brings responsibility hance perfection; they find expression logically. If a man sees the angels and the world of prophecies and can ask them for a miracle, his faith wouuld turn worthless. Like wise, if a man attains a prosoperity or a position immediately after doing any good act, his incentives and interests for doing good would become business like and perfunctory. The prophets came to invite people to the way of perfection, and it would be achieved when they choose it at will and to grin and bear all sorts of difficuties.
Passing through the long labyrinth of lusts and evils brings about perfection for the man. The people who obey false valuse never reach perfeetion, for they seek comfort and wish to have exerything convenienthy, withouut any toil and trouble. They wish to follow the riht path by viewing the angels and wich might come after such a faith would never receive the approval and pleasure of God.
_______________________
1. The Holy Quran, Sura al-Furqan[25]. vv. 20-22.