لطایف قرآنی
آرشیو
چکیده
متن
طفیلی و قرآن
از طفیلی پرسیدند: کدام سوره برای تو شگفت انگیز است؟
گفت: سوره مائده! (مائده به معنی سفره آراسته از غذا است)
پرسیدند: کدام آیه؟
گفت: آیه: «ذرهم یأکلوا او یتمتعوا؛ بگذار آنها بخورند، و بهره گیرند»! (سوره حجر، آیه 3)
گفتند: دیگر کدام آیه؟
گفت: آیه: «...ادخلوها بسلام آمنین؛ داخل این باغها شوید با سلام و امنیت» . (سوره حجر، آیه 46)
باز هم گفتند: پس از آن، کدام آیه را دوست داری؟
گفت: آیه: «و ما هم منها بمخرجین؛ و هیچگاه از آن اخراج نمیگردند»! (سوره حجر آیه 48)
بهره اندک
روزگاری مردم دمشق به بیماری طاعون گرفتار شدند. در این هنگام «ولیدبن عبدالملک» تصمیم گرفت که از آنجا خارج شود. به او گفتند: مگر سخن خدای بزرگ را نشنیدهای که میفرماید: «قل لنینفعکم الفرار ان فررتم من الموت او القتل، و إذاً لاتمتعون الا قلیلاً؛ بگو: اگر از مرگ یا کشته شدن فرار کنید، سودی به حال شما نخواهد داشت و در آن هنگام جز بهره کمی از زندگانی نخواهید گرفت».
ولید گفت: من فقط همان بهره کم را میخواهم نه چیز دیگری را!!
مصیبت گوار
هنگامی که «عبداللّه بنمطرف» در گذشت، پدرش با لباسهای نو و در حالیکه خود را معطّر کرده بود در برابر مردم ظاهرشد. در این حال بستگانش بر او ایراد گرفتند که: عبداللّه مرده است و تو اینگونه در میان ما آمدهای؟!
مطرف گفت: آیا باید گریه کنم، در حالیکه پرودگارم به سه ویژگی مرا وعده داده و این ویژگیها برای کسانی است که میخواهند از این دنیا به سوی خدا بروند. و خداوند میفرماید: «الذین اذا اصابتهم مصیبة قالو انا للّه و انّا الیه راجعون، اولئک علیهم صلوات من ربّهم و رحمة و اولئک هم المهتدون؛ آنها کسانی هستند که هرگاه مصیبتی به ایشان میرسد میگویند: «ما از آن خداییم؛ و به سوی او باز میگردیم» اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده و آنها هدایت یافتگان هستند». آیا باز هم بعد از این باید گریه کنم؟ (سوره بقره، آیات 156 و 157)
سپس این مصیبت بر بستگان وی آرام شد.
اطمینان قلبی
همسایه «اصمعی» از او چند درهم قرض کرد. روزی اصمعی به او گفت: «آیا به یاد قرضت هستی»؟
همسایه گفت: «بله، آیا تو به من اطمینان نداری؟»
اصمعی گفت: چرا مطمئنم، اما مگر نشنیدهای که حضرت ابراهیم(ع) به پروردگارش ایمان داشت و خداوند از او پرسید: «اولمتومن؛ مگر ایمان نیاوردهای»؟ و ابراهیم (ع) پاسخ داد: «بلی و لکن لیطمئن قلبی؛ چرا، ولی میخواهم قلبم آرامش یابد»! (سوره بقره، آیه 260)
از طفیلی پرسیدند: کدام سوره برای تو شگفت انگیز است؟
گفت: سوره مائده! (مائده به معنی سفره آراسته از غذا است)
پرسیدند: کدام آیه؟
گفت: آیه: «ذرهم یأکلوا او یتمتعوا؛ بگذار آنها بخورند، و بهره گیرند»! (سوره حجر، آیه 3)
گفتند: دیگر کدام آیه؟
گفت: آیه: «...ادخلوها بسلام آمنین؛ داخل این باغها شوید با سلام و امنیت» . (سوره حجر، آیه 46)
باز هم گفتند: پس از آن، کدام آیه را دوست داری؟
گفت: آیه: «و ما هم منها بمخرجین؛ و هیچگاه از آن اخراج نمیگردند»! (سوره حجر آیه 48)
بهره اندک
روزگاری مردم دمشق به بیماری طاعون گرفتار شدند. در این هنگام «ولیدبن عبدالملک» تصمیم گرفت که از آنجا خارج شود. به او گفتند: مگر سخن خدای بزرگ را نشنیدهای که میفرماید: «قل لنینفعکم الفرار ان فررتم من الموت او القتل، و إذاً لاتمتعون الا قلیلاً؛ بگو: اگر از مرگ یا کشته شدن فرار کنید، سودی به حال شما نخواهد داشت و در آن هنگام جز بهره کمی از زندگانی نخواهید گرفت».
ولید گفت: من فقط همان بهره کم را میخواهم نه چیز دیگری را!!
مصیبت گوار
هنگامی که «عبداللّه بنمطرف» در گذشت، پدرش با لباسهای نو و در حالیکه خود را معطّر کرده بود در برابر مردم ظاهرشد. در این حال بستگانش بر او ایراد گرفتند که: عبداللّه مرده است و تو اینگونه در میان ما آمدهای؟!
مطرف گفت: آیا باید گریه کنم، در حالیکه پرودگارم به سه ویژگی مرا وعده داده و این ویژگیها برای کسانی است که میخواهند از این دنیا به سوی خدا بروند. و خداوند میفرماید: «الذین اذا اصابتهم مصیبة قالو انا للّه و انّا الیه راجعون، اولئک علیهم صلوات من ربّهم و رحمة و اولئک هم المهتدون؛ آنها کسانی هستند که هرگاه مصیبتی به ایشان میرسد میگویند: «ما از آن خداییم؛ و به سوی او باز میگردیم» اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده و آنها هدایت یافتگان هستند». آیا باز هم بعد از این باید گریه کنم؟ (سوره بقره، آیات 156 و 157)
سپس این مصیبت بر بستگان وی آرام شد.
اطمینان قلبی
همسایه «اصمعی» از او چند درهم قرض کرد. روزی اصمعی به او گفت: «آیا به یاد قرضت هستی»؟
همسایه گفت: «بله، آیا تو به من اطمینان نداری؟»
اصمعی گفت: چرا مطمئنم، اما مگر نشنیدهای که حضرت ابراهیم(ع) به پروردگارش ایمان داشت و خداوند از او پرسید: «اولمتومن؛ مگر ایمان نیاوردهای»؟ و ابراهیم (ع) پاسخ داد: «بلی و لکن لیطمئن قلبی؛ چرا، ولی میخواهم قلبم آرامش یابد»! (سوره بقره، آیه 260)