هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی مدل ساختاری سرمایه اجتماعی بر اساس مدیریت دانش است. در این پژوهش که بر اساس ارتباط میان متغیرهای مدیریت دانش و سرمایه اجتماعی تعریف شده تلاش شده تاثیرگذاری مدیریت دانش بر رشد و توسعه سرمایه اجتماعی سازمان ها مورد بحث قرار گیرد. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش نیز شامل کارکنان دانشگاه آزاد می باشد. برآورد حجم نمونه آماری بر اساس روش کوکران صورت گرفته و تعداد 202 کارمند به عنوان حجم نمونه تعیین شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه «مدیریت دانش سالیس و جونز (2002)» با ابعاد مدیریت و رهبری تقسیم دانش و خلق دانش و جوامع یادگیرنده، و پرسشنامه 24 سوالی «سنجش سرمایه اجتماعی ابیلی» ( 2010) که دارای ابعاد شناختی و ساختاری و رابطه ای می باشد. نتایج حاصل از روش رگرسیون چند متغیری نشان داد که میان متغیرهای مدیریت دانش و سرمایه اجتماعی رابطه دوسویه ای وجود دارد؛ بدین صورت که ایجاد و رشد مدیریت دانش باعث تقویت و تثبیت سرمایه اجتماعی می شود.
