مقاله حاضر بر آن است تا به بررسی استفاده تمثیل به عنوان نوعی از کاربردهای زبانشناختی بپردازد. در این ساحت از کاربرد زبانشناختی، تمثیل از توصیف واقعیتهای مرتبط با زندگی روزمره و بازنمودهای اجتماعی ـ که از آنها برگرفته شدهاند ـ استفاده میکند.
این مقاله در چهارچوب مطالعه منظورشناختیِ کاربردهای گفتمانیِ تمثیل قرار میگیرد که در دو فرهنگ متفاوت فرانسوی و تونسی شکل گرفته است. به عبارت دیگر، این مقاله به مطالعه تمثیل به عنوان کاربرد زبانی در ابعاد محلی و جهانی میپردازد. بررسی مثالها نخست در چهارچوب تحلیل استفاده تمثیلهای مشترک در زبان فرانسه و عربیِ گویشی، و سپس تحلیل گوناگونیهای جامعهشناختی زبان مرتبط با این دو زبان انجام میشود. از سوی دیگر، پژوهش حاضر بر اساس ریشههای فرا زبانی مرتبط با بازنمودهای ذهنی و اجتماعی با ماهیتِ اساساً فرهنگی صورت میگیرد.