چکیده

در این مقاله زن از نگاه عصر جاهلی، صوفیان دنیا گریز، شاعران زورپرست و تقدیس گران قدرت مورد تحقیق قرار می گیرد. آنگاه درباره رسوخ ادبیات کهن ملل غیر مسلمان (در باب زن که به اسلام درآمدند) بحث می شود. سپس به زمینه باز تولید ادبیات جدیدی که در اسلام و تحت لفافه احادیث مجعول و تفسیرهای شاذ از قرآن کریم پدید آمد، پرداخته می شود. در پایان نیز این نتیجه حاصل می شود که ادبیات زن ستیزانه هر سه نگاه اشاره شد، چیزی جز باز تولید مجدد در عصر اسلامی نیست و به هیچ وجه نمی توان آن را به نام اسلام ثبت کرد.

تبلیغات