این مقاله دو دستورالعمل مشهور و ظاهرا مقابل هم در مدیریت ایمنی را مورد سنجش ومقایسه قرار می دهد:رویکرد تغییر فرهنگ و تغییر رفتاردر ایمنی
این دو رویکرد در چارچوب های عملی و نظری آنالیز می شوند،ویژگی ها تعریف و نقاط ضعف و قوت هر دو مشخص می گرددو سطح حمایت عملی هر دو رویکرد نیزارزیابی می گردد. این بحث به این ترتیب پیش میرود که این دو رویکرد لزوما مکمل یکدیگر بوده و تفاوت ضعف و قوت آنها را می توان در یک رویکرد متعادل و فراگیر برای اداره ایمنی کارخانه لحاظ نمود.رویکرد جدید دو شکل کلیدی دارد
ـ فرایند مشارکتی حل مساله و منطبق بر داده هاکه برخی نقاط ضعف و قوت مختص فناوری تغییر رفتار را سر مشق قرار می دهد.
ـ یک فرایند تغییر فرهنگ ملموس تر که می تواند به طور همه جانبه مورد پایش و ارزشیابی قرار گیرد
