هدف: هدف این مطالعه، تعیین اعتبار پارادایم شخصیتی در مطالعه و پیش بینی کارآفرینی بود. روش: این مطالعه به شیوه علی- مقایسه ای و بر روی 120 نفر (60 نفر کارآفرین و 60 نفر غیر کارآفرین) که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. این دو گروه، سپس به پرسشنامه های استانداردشده انگیزه موفقیت، منبع کنترل، عزت نفس، گرایش به خطرپذیری، نوآوری، استقلال، آغازگر بودن، احساس نسبت به دیگران، رهبری، مسئولیت، پشتکار و انرژی فیزیکی پاسخ دادند. نتایج: نتایج نشان داد که دو گروه تنها در مورد سه متغیر از دوازده متغیر شخصیتی: کنترل شخصی، انگیزه موفقیت و انرژی با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نیز نشان داد که تنها سه متغیر کنترل شخصی، انگیزه موفقیت و مسئولیت توانستند کارآفرینی را پیش بینی کنند. بحث و نتیجه گیری: پارادایم های شخصیتی در مطالعه کارآفرینی، با مسائل و چالش های جدی مواجه هستند. یافته های این پژوهش، ادعای آن دسته از محققانی را که از «بحران پارادایم های شخصیتی» در مطالعه کارآفرینی سخن می رانند تایید کرده است.
