برکات وجودی حضرت ولی عصر (عج) در عصر غیبت

آخـریـن بـارى کـه امـام دوازدهـم در جـمـع شـیـعیان دیده شد، به هنگام نماز بر پیکر پدر بـزرگـوارش ‍ (در ربـیـع الاول 260 ق ) بود که غیبت صغرى از همان زمان آغاز شد و تا سـال 329 ق ادامـه یـافـت . در این مدت آن حضرت از طریق نواب خاص با مردم در ارتباط بـود. پـس از آن غـیـبـت کـبـرى شـروع شد و تاکنون ادامه دارد. امام زمان (عج ) در زمان غیبت کـبـرى نـایب خاص ندارد و مردم مى توانند بنا بر هدایت امام حسن عسکرى و امام مهدى (عج ) بـا مـراجـعـه بـه فـقـیـهـان جـامع الشرایط، مسائل دینى خود را بپرسند و مشکلات خود را حل نمایند.

اعـتـقـاد شـیعه امامیه مبنى بر غایب بودن امام دوازدهم و زنده بودن او در طى قرون متمادى ، مـوجـب پیش آمدن پرسش ها و شبهات فراوانى از جانب دوستان و مخالفان شده و دانشمندان شیعه با پاسخگویى منطقى و مستدل به آنها، ضمن پدید آوردن آثار قلمى ارزشمند، بر اعـتـبـار و جـمـعیت شیعه افزوده اند. از جمله این پرسش ها که ممکن است براى شما نیز پیش آمـده ، آن اسـت کـه وجـود امـام غـایـب چـه آثـار و برکاتى براى جامعه شیعیان ، مسلمانان و براى جهانیان دارد؟ و شیعیان چگونه مى توانند از آن حضرت بهره ببرند؟

در ادامه این نوشتار، برخى از پاسخهایى که به این پرسش داده شده ، بیان مى گردد.
آثار و برکات وجودى حضرت مهدى (عج ) در زمان غیبت

پـرسـش از بـرکـات وجـودى حـضـرت مـهـدى (ع ) سـال هـا قـبـل از ولادت ایـشـان مـطرح بوده است . جابر بن عبداله انصارى مى گوید: پیامبر(ص ) فـرمود: منظور از ((اولوالامر)) در آیه ((اَطیعُوا اللّهَ واَطیعُوا الرَّسولَ واُولِى الاَمرِ)) (نساء: 59) جـانـشینان من و پیشوایان امت بعد از من هستند. اولین آنها على بن ابى طالب و [آخرین شـان ] فرزند حسن ، همنام و هم کنیه من و حجت خدا در زمین و ذخیره خدا براى بندگان است . او هـمـان کـسـى اسـت کـه از شـیـعـیـان و دوسـتـانـش غـایـب مـى شـود.)) عـرض ‍ کـردم : یـا رسـول اللّه ! آیـا شـیـعـیـان در زمـان غـیـبـت از او بهره مى برند؟ حضرت فرمود: ((آرى ، سوگند به کسى که مرا به نبوّت مبعوث داشته ، آنان از وجودش و از برکت ولایش بهره مـى بـرنـد، هـمـان طـور کـه از نـور خـورشـیـد بـهـره مـى بـرنـد آنـگـاه کـه در پـس ابر باشد.))

امـام زمـان (عـج ) نـیـز همین تعبیر را درباره خود دارند: ((چگونگى سود رسانى ام در زمان غـیـبـتـم ، بـه سـانِ سـودرسـانـى خـورشـیـد اسـت زمـانـى کـه ابـرهـا آن را از چشم پنهان نمایند.))

ایـن گـونـه احـادیث روشن مى کنند که آن حضرت گرچه در زمان غیبت تصرّفى آشکار در زعـامـت سـیـاسـى و هـدایـت مـردم نـدارند، داراى بقیه شئون و اختیارات خود هستند و برکات وجودى شان به شیعیان ، که به همه اهل زمین مى رسد.

راز غـیـبـتِ امـام دوازدهـم مـا، از اسـرار الهـى اسـت و جـز در زمـان پـس از ظـهـور آشـکار نمى شـود. اما درباره برکات و فوایدى که از جـانـب آن حـضرت به مردم مى رسد، مطالبى چندى تاکنون بیان شده که به اختصار به آنها اشاره مى گردد.

امـام خـمـیـنـى (ره )، ایـن عـالم و عـارف و فـقیه بزرگ اسلام که به بیانِ عارفِ بزرگ ، حـضـرت آیـة اللّه بـهاء الدینى ، ((فهم معصوم را پیدا کرده بودند)) همه برکات را از اسلام و وجود حـضـرت ولى عـصـر(ع ) مـى دانـسـتـند: ((هر چه هست از اسلام است و از برکات وجود مبارک حضرت بقیة اللّه (عج ).))
1. هدایت معنوى

وظـیـفه امام تنها بیان صورى معارف و راهنمایى مردم نیست . همان طور که وظیفه راهنمایى ظـاهـرى مـردم را بـر عـهـده دارد، هـمـچـنـان ولایـت و رهـبـرى بـاطـنـى اعـمـال را هـم بـر عـهـده دارد و او اسـت کـه حـیـات مـعـنـوى مـردم را تـنـظـیـم مى کند و حقایق اعمال را به سوى خدا سوق مى دهد.

خـداونـد در قـرآن کـریـم مـى فـرماید: ((وَجَعَلْنَاهُمْ اءَئِمَّةً یَهْدُونَ بِاءَمْرِنَا وَاءَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فـِعـْلَ الْخـَیـْرَاتِ)) (انبیاء: 73)؛ یعنى آنان را امام قرار دادیم که به وسیله امر ما مردم را هـدایـت کنند و انجام کارهاى نیک را به آنها وحى کردیم . همچنین مى فرماید: ((و جعلنا منهم ائمة یهدون باءمرنا لمّا صبروا)) (سجده : 34)؛ یعنى ما بعضى از آنان را امام قرار دادیم تا مردم را به وسیله امر ما هدایت کنند، زیرا آنان صبر کردند.

از ایـن آیـات شـریـفـه اسـتفاده مى شود که امام علاوه بر ارشاد و هدایت ظاهرى ، داراى یک نـوع هدایت و جذبه معنوى است که از سنخ عالم امر و تجرّد مى باشد. و به وسیله حقیقت و نـورانـیـت و بـاطن ذاتش در قلوب شایسته مردم تاءثیر و تصرف مى نماید و آنها را به سـوى مـرتـبـه کـمـال و غـایـت ایـجـاد جـذب مـى کـند.

بـدیـهى است که حضور و غیبت جسمانى امام در این باب تاءثیرى ندارد و امام از راه باطن بـه نفوس و ارواح مردم اشراف و اتصال دارد، اگر چه از چشم جسمانى ایشان مستور است .

هانرى کُربن ، مستشرق مشهور فرانسوى مى گوید: مذهب تشیّع تنها مذهبى است که رابطه هـدایـت الهى را میان خدا و خلق براى همیشه نگه داشته و به طور مستمر، پیوستگى ولایت را زنده و پابرجا مى دارد... تنها مذهب تشیع است که معتقد است نبوّت با حضرت محمد(ص ) خـتـم مـى شـود، ولى ولایـت کـه هـمـان رابـطـه هـدایـت تـکمیلى است براى همیشه زنده مى ماند.
2. امام ، واسطه فیض الهى

پـیـش نـیـاز فـهـمِ آثـار و برکات امام عصر(ع ) شناخت مقام ((امام )) و آثار وجودى آن ذوات شریف در هستى است . با این شناخت ، درک برکات آنان در زمان حضور در بین مردم و یا در زمان خانه نشینى و یا حبس و سرانجام در زمان غیبت بر ما آسان خواهد شد.

بیان شد که ائمه (ع ) پس از پیامبر، هدایت تشریعى و تکوینى مردم را بر عهده دارند و هر کس به فراخور آمادگى و ظرفیت وجودى خود، از آن بهره خواهد گرفت . علاوه بر آن ، شیعه باور دارد که ارکان ارض و هادیان امّت ، ائمه اند و به میوه نشستنِ درختان ، جارى شـدن چـشـمـه هـا و نـهـرهـا، و بارشِ نزولات آسمانى به واسطه امامان معصوم است .

زیـارت جـامـعـه کـبـیـره ، کـه از احادیث بسیار معتبر بوده و شیخ طوسى آن را در ((تهذیب الاحـکـام )) آورده ، مراتب ، مقامات ، درجات و اوصاف امامان معصوم از زبان امام هادى بر مى شمارد.

زیـارت جـامعه ، درس امام شناسى است . در این زیارت ، امامان ـ و از جمله امام مهدى ـ علیهم السلام ، وارثان پیامبران ، هادیان امّت بعد از پیامبر، چراغهاى روشن مسیر الهى ، واسطه هـاى فـرود بـرکـات الهـى خوانده شده اند که خداوند، هستى را به نام (و پیامبر اکرم و) آنان آغاز کرد و با آنان به پایان مى برد:

((السـلام عـلى ائمـة الهـدى و مـصـابـیح الدّجى و... و کهف الورى و... ورثة الانبیاء و حُجَجَ اللّه على اهل الدنیا... بِکُم فَتَحَ اللّه و بِکُم یَخْتِم ... .))

فـرازى از ایـن حـدیـث شـریـف ، رسـتگارى را از طریق هدایت امامان (ع ) ممکن مى داند و حتى عـبـادات واجـب و فـرایـض مـردم هـمـه بـایـد بـه واسـطـه آن بـزرگواران در درگاه الهى پذیرفته شود:

((... فاز الفائزونَ بِوِلایَتکُم ... وَ بِمُوالاتِکم تُقْبلُ الطاعَة المَفروضَة .))

در دعاى ندبه نیز از خداوند مسئلت مى کنیم که به واسطه وجود امام زمان (عج ) نماز ما را قبول گرداند؛ ((وَ اجْعُل صَلوتِنا بِهِ مَقبُولة ))

در روایـتـى دیـگـر، امـام صـادق (ع )، از امـام سـجـاد(ع ) چـنـیـن نقل مى کند:

... مـا کـسـانـى هـسـتـیـم کـه خـدا بـه واسـطـه مـا آسـمـان را بـر فـراز زمـین نگاه داشته و اهـل زمین را از هلاکت نجات بخشیده است . به واسطه ما باران مى بارد و رحمت خدا منتشر مى شـود و زمـیـن بـرکـاتـش را بـیـرون مـى آورد و اگـر نـبود در هر عصر و زمانى امامى از ما اهل بیت در روى زمین ، زمین اهلش را فرو مى برد و هلاک مى کرد... از هنگام خلقت آدم تا قیامت ، زمـیـن از حـجـّت خـدا خـالى نـبوده و نخواهد بود؛ خواه حجّتش در میان مردم آشکار و معروف بـاشـد یـا غـایـب و نـاپـیـدا. بـدون حـجـّت ، خـدا عـبـادت نـمـى گـردیـد. مال الدین و تمام النعمه ، ص 207.+
3. پاسدارى از دین خدا

امـام عـلى (ع ) مـى فـرمـایـد: ((زمـیـن هـیـچ گـاه از قـیـام کـنـنـده بـا حـجـّت و دلیـل خـالى نـمـى مـانـد، خـواه ظـاهـر و آشـکـار بـاشـد یـا مـخـفـى و پـنـهـان ، تـا دلایـل و اسـنـاد روشـن الهـى ضـایـع نـگـردد و بـه فـرامـوشـى نـگراید و مسخ و تحریف نشود.

در طـى زمـان ، کـتـاب هـاى دیـنـى و فـرامـیـن الهـى دسـت خـوشِ تـحـریفاتِ افراد سودجو، جـاهل و مغرض مى گردد و از مسیر اصلى خود خارج مى شود، چنان که کتاب هاى ادیان پیش از اسـلام دچـار چـنـیـن آفـتى شده اند. اما دین مبین اسلام و دین ناب محمدى که در مذهب تشیّع جلوه کرده ، به دلیل وجود امامى که روح بلند و سینه گشاده اش مخزن اسرار الهى و آیین مـحـمـدى (ص ) اسـت ، حـفظ مى گردد. پویایى و به روز بودن و گسترش مذهب تشیّع در بین افراد تحصیلکرده و روشنفکر جهان ، نشانى از هدایت هاى امام عصر(عج ) و نیز توجه ایـشـان بـه حـفـظ اصـالت تـشـیـّع اسـت . حـضـرت ولى عـصـر(عـج ) خـود فـرمود: ((ما از سرپرستى و رسیدگى به شما کوتاهى نمى کنیم .))

از جـمله اقدامات حضرت ولى عصر(عج ) در حفاظت از دین ، یارى عالمان و فقیهان شیعه در اسـتـنـبـاط احکام شرعى و بیان مسائل شرع مقدس است . از جمله این دستگیرى هاى از عالمان دیـنـى ، داسـتـان مربوط به شیخ مفید(ره ) (336 ـ 413 ق ) است . روزى فردى به شیخ مـراجعه مى کند و مى پرسد: زنى حامله از دنیا رفته ، ولى بچه در شکمش زنده است . آیا او را با بچه دفن کنیم یا پهلوى او را بشکافیم و بچه را بیرون آوریم ؟ شیخ در جواب مـى گـوید: ((با بچه دفن کنید.)) آن شخص بر مى گردد امّا در بین راه سوارى را مشاهده کـرد که به او نزدیک مى شود. وقتى به او رسید، گفت : شیخ مفید فرمود: پهلوى زن را بشکافید و بچه را بیرون آورید. آن شخص چنین کرد. پس از مدّتى جریان را براى شیخ مـفـیـد نقل کردند. شیخ گفت : ((من کسى را نفرستاده بودم ! معلوم مى شود آن سوار حضرت صاحب الامر بوده است . اکنون که من در فتوا اشتباه مى کنم ، خوب است دیگر فتوا ندهم .)) و چـنـیـن کرد. پس از چندى از طرف امام زمان (عج ) توقیعى به محضر شیخ رسید که ((اى شـیـخ ، بـراى مـردم فـتـوا بـده ، مـا آن را تـکمیل خواهیم کرد و نمى گذاریم که در خطا و اشـتـبـاه بـمـانـى !)) آنـگـاه شـیـخ دوبـاره بـر مسند فتوا نشست .

در اینجا مصداق سخن امام صادق (ع ) مشخص مى شود که فرمود:

((زمـین از امام خالى نمى ماند تا اگر مؤ منان چیزى (به دین ) افزودند، آن را برگرداند و اگـر چـیـزى فـرو کـاسـتـنـد، آن را بـراى آنـهـا بـه اتـمـام بـرسـانـد.))

پـاسـخ بـه پـرسـش هـاى عـالمـان دیـنـى بـه صـورت مـکـتـوب ، حـل مـشکلات مرحوم مقدس اردبیلى به صورت شفاهى و راهنمایى مستقیم ، کـمـک بـه عـالمـان بـحـریـن در حل مشکلى که حاکم وقت بحرین براى شیعیان آن دیار پیش آورده بود و مانند آن ، ضمانت هایى است که نشان مى دهد امام عصر(عج ) از انحراف در دین جلوگیرى مى کند.
4. کسب شایستگى مردم جهان

غـیـبـت ، هـمـان ((عـدم قـابـلیـّت )) اسـت و ظـهـور، نشانه رسیدن مردم به وادى شایستگى . فـاصـله بـیـن این دو را ((انتظار)) نامیده اند و انتظار زمان رویش و بالندگى مردمى است کـه در التـهـاب ظـهـور بـى تـاب انـد. زمانى ـ به اذن خدا ـ ظهور فرا مى رسد که مردم بـیـشـتـرین و بهترین آمادگى را کسب کرده باشند. از این رو انتظار تعبیر دیگرى است از تـلاش بـراى کـسـب آمـادگـى . ایـن مـهـیـا شدن و شایستگى یافتن مى تواند در زمینه هاى گوناگون باشد.

1 ـ 4. رشد اعتقادى : از جمله اسرار و برکات غیبت امام (ع ) آن است که در دوران غیبت ، مردم جـهـان بـه تـدریـج بـراى ظـهور آن مصلح حقیقى آماده شوند؛ چرا که پذیرش حاکمى که تـقـیه را ترک مى گوید و به واقعیات حکم مى کند و در قضاوت ، همچون داوود نبى (ع ) نیازى به شاهد و مدرک ندارد، نیازمند رشد فکرى و اعتقادى و معنوى بسیار بالایى است و ایـن رشـد بـایـد در دوران غیبت به حدّ مطلوبى رسیده باشد.

2 ـ 4. رشـد عـلمـى : در جـامـعـه جـهـانـى پـس از ظـهـور، دانـش بـشـر بـه کـمـال مـى رسـد و زمین گنجینه هاى خود را آشکار مى سازد و همه زمین آباد خواهد شد. بـدیـهـى اسـت بـراى ورود به چنین عـرصـه اى ، بـایـد مردم خود را به کمال علمى لازم برسانند. از دیگر سو اعتقاد به امامِ حىّ قائم و انتظار ظهور او و ((نیابت فقها))، از نظر سیاسى و روحانى و فرهنگى نتایج مـهـمـّى در تـاریـخ شـیـعـه داشـتـه است . این مسئله موجب گردیده که همیشه عده اى در صدد تـحـصیل علم و وصول به مقام اجتهاد برآیند، مدارس بزرگ علمى در ایران و عـراق و هـنـد و سـایـر بـلاد آسـیـا و آفـریـقـا، مـعـارف پـربـار تـشـیـّع را آفـریـده و مشعل دانش و خرد را در تاریک ترین ادوار تاریخ روشن نگه داشته است .

3 ـ 4. رشـد مـعـنـوى و اخـلاقـى : همچنین اعتقاد به امام حاضر و زنده که روزى ظهور خواهد کـرد و تـباهى ها را برخواهد انداخت و با نور الهى خود ظلمت ها را به نیستى خواهد سپرد، بهترین زمینه و انگیزه براى شیعیان و همه جهانیان است تا با دور کردن خود از زشتى ها و آلودگـى هـاى دنـیـایـى و دورى گـزیـدن از نـافرمانى و سرکشى از دستورات خداوند مـتـعـال ، بـه عـبـادات و اعـمال صالح و تهذیب نفس روى آورند و بدین ترتیب خود را لایق حـضـور در حـکـومـت جهانى اش نمایند. امام خمینى (ره ) در این باره مى فرماید: ((سلام بر ملت بزرگ ایران که با فداکارى و ایثار و شهادت ، راه ظهورش را هموار مى کنند.))

و مـقـام مـعظم رهبرى نیز بر این آمادگى تاءکید مى ورزند: ((شیعیان و پیروان آن حضرت بـایـد کـسـب آمـادگـى مـعـنـوى ، روحـى و ایمانى را جزو وظایف خود بدانند.))

ـ آمـادگـى نـظـامـى : از دیـگـر مـواردى کـه شیعیان باید در آن زمینه آمادگى کسب نمایند، آمادگى نظامى و همراهى با آن حضرت در قیام جهانى است . هر شیعه در زمان غیبت ، خود را مـوظـّف مـى دانـد کـه فـنـون رزمـى را بیاموزد و بدن و روح خود را آماده نگاه دارد که به فـرمـان آن حـضـرت و یـا بـه فـرمـان نـایـب عـام آن حـضـرت (ولى فـقـیـه )، بـا جـان و دل و بـا ایـثـار وفداکارى ، زمینه ظهور را فراهم آورد و یا جزو یاران آن حضرت در تمام حـوادث و سـختى هاى احتمالى باشد. طبق روایات رسیده ، عدّه اى با آن حضرت به مقابله بـرخـواهـنـد خـاسـت و حـضـرت مـجـبـور بـه جـنـگ بـا آنـان مـى شـود.
5. وجود امام ، مایه آرامش مؤ منان و امیدبخشى به آنان

((هر فرد مسلمان باید این حقیقت را نصب العین خود قرار دهد و مانند روز روشن در آن تردید نـکـنـد کـه جـامـعـه اسـلامـى کـه او در آن زنـدگى مى کند، چنان که در باطن جز نورانیت و طـهـارت صـفـتـى نـدارد، روزى خـواهـد رسـیـد کـه در ظـاهـر نـیـز چـنـیـن شـده و تبدیل به جامعه بهشتى گردد و هر عیب و نقیصه اى که فعلا دارد، هر پلیدى و تیرگى کـه در گـوشـه و کـنـارش یـافـت مـى شـود، تـدریـجـا یـا دفـعـتـا از بـیـن رفته ، روزى تبدیل به نورانیّت و طهارت خالص و سعادت و روحانیّت محض خواهد شد... این ایمان یک نـیروى معنوى به انسان مى بخشد، که با وجود وى پیوسته خود را خوشبخت و کامروا مى بـیـنـد و هـرگـز با تراکم ناملایمات و فشار روزگار و شکنجه گرفتاریهاى مرگبار، امید نجات و رستگارى را از دست نداده و روحیه اسلامى خود را نخواهد باخت .))

هـنـوز طنین صداى رزمندگان اسلام در دشتهاى جنوب و در کوه هاى غرب کشور به گوش ‍ مـى رسـد کـه براى مقابله با دشمن و براى بیرون راندن آنها از میهن اسلامى ، در دعاهاى فردى و جمعى نام مبارکش را بر زبان جارى مى ساختند و خود را مستظهر به حضور یارى امـام زمـان خـود مـى دانـسـتـنـد و بـدیـن وسـیـله شـعـله امـیـد را در دل خود فروزان نگاه مى داشتند. دعاى هر روزه مؤ منان در نماز و پس از آن به حضرت حجت (ع )، حضور پرشور مردم در مراسم دعاى ندبه ، در خواندن زیارت جامعه کبیره ، حضور در مـکـان هـایـى کـه یـادى و نـامى از مولاى ما امام زمان دارد، همچون مساجد سهله و کوفه و جـمـکران و نیز در مکه ، بویژه در موسم حجّ، نشان از توجّه و امید آنان به آینده اى روشن دارد.

امـروزه بـى عـدالتى در غالب نقاط جهان گسترده شده و جاى پاى ظلم را در همه جاى کره زمـیـن مـى تـوان دید. کشورهاى بزرگ و قدرتمند و نیز سازمان هاى بین المللىِ یکسویه نـگـر، خـواسـت هـاى دنـیـایـى و غـیـر عـادلانـه خـود را بـر جـهـان تـحـمـیـل مـى کـنـند و قدرتى براى مقابله با آنان وجود ندارد. به راستى اگر اعتقاد به مـصـلحـى بـزرگ کـه حتما خواهد آمد و جهان را پس از آن که از جور و ستم آکنده شده ، به عطرِ عدل و اعتدال معطر سازد، هیچ گونه امیدى براى بشر باقى نخواهد ماند و تلاشهاى فـردى و جـمـعى در مسیر برپایى قسط و عدل ، متوقف خواهد شد. مقام معظم رهبرى منتظران صاحب الزمان (عج ) را امیدوار به آینده جهان مى داند و مى فرماید: ((منتظران صاحب الزمان (عـج ) بـه مـنـور شـدن چـشـم انداز زندگى بشر و پایان دوران ظلم و تجاوز امیدوارند و جنایات و ستم و تزویر سردمداران استکبار جهانى نمى تواند چشمه امید را در دلهاى آنان خاموش ‍ کند.))

ایـشـان دربـاره تـاءثـیـر انـتـظار در زندگى مى فرماید: ((نفسِ انتظار و امید، به انسان جراءت اقدام و حرکت و نیرو مى بخشد.))
6. مشتاق شدن مردم جهان به حکومت عدل جهانى

بـشـر تـاکنون حکومت هاى بسیارى را تجربه کرده و ناتوانى آن ها را هم در ایجاد جامعه اى آرمـانـى و مـطـلوب ، که همه انسان ها بتوانند در سایه آن ، از نعمت هاى خداوندى بهره ببرند و به کمال خویش برسند، به چشم دیده است . از این رو چشم به افق هاى دورترى دوخته است تا حکومتى آسمانى بر جهان سایه گسترد و یکباره بساط ظالمان را برچیند و آرامـش و امـنـیـّتـى حـقـیـقـى را حکمفرما کند، به دانش و کوشش مردم جهت دهد و رفاه حقیقى را براى مردم به ارمغان آورد، معنویت بر همه جا نور بیفشاند و دلهاى آدمیان از محبّت به خدا و خـلق خـدا آکـنـده گردد. تشکیل سازمانهاى بین المللى و جهانى و مجموعه هاى منطقه اى و فـرامـنـطـقـه اى مؤ یّد این حقیقت است که انسانها به تدریج به سمت منافع دسته جمعى و جهانى روى آورده اند که خود پیشرفت مهمّى در رشد عقلانى آنان محسوب مى گردد.

در روایات آمده است : دولت حضرت مهدى (عج ) آخرین دولت است . هیچ گروه (ملّت ، قبیله و طـایـفـه اى ) نـمـى مـانـد مـگر آن که حکومت را به دست مى گیرد. این براى آن است که با تشکیل حکومتِ جهانى آخرالزمان کسى نباشد که بگوید اگر حکومت به دست ما مى افتاد مى تـوانـسـتـیم عدالت را همانند حکومت حضرت مهدى (عج ) برقرار نماییم .

بـدیـهـى است با ماءیوس شدن مردم از رژیم ها و مکتب هاى گوناگون فکرى و سیاسى ، دعـوت الهـى حـضـرت ولى عـصـر(عـج ) را بـا جـان و دل مى پذیرند و مستضعفان جهان به یارى اش ‍ مى شتابند.

بنابراین از دیگر برکات حضرت مهدى (ع ) در زمان غیبت ، رشد فکرى و سیاسى مردم و ایـجـاد اشـتـیـاق در آنـان بـراى حـضـور در کـنـار حـضـرت مـهـدى در بـرپـایـى حـکـومـت عدل جهانى است .
7. حفظ شیعیان از شرّ دشمنان

در توقیع مبارک آن حضرت براى شیخ مفید آمده است : ((ما در رسیدگى و سرپرستى شما کوتاهى نکرده و شما را از یاد نبرده ایم ، که اگر جز این بود، دشواریها و مصیبت ها بر شـمـا فـرود مـى آمـد و دشـمنان شما را ریشه کن مى کردند.)) در این روایت ، هم به حفظ خود شیعیان و هم به حفظ مذهب تشیع اشاره شده است .

امـام صـادق (ع ) در تـفـسـیـر آیـه ((ولَولا دَفـعُ اللّهِ النـّاسَ بـَعـضـَهُم بِبَعضٍ لَفَسَدَتِ الاَرضُ)) (بـقـره : 251) مـى فـرمـایـد: خـداونـد به واسطه نمازگزاران شیعه بلا را از کسانى که نماز نمى خوانند دفع مى کند، زیرا اگر همه شیعیان نماز را ترک کنند، هلاک مـى گـردنـد.

بـدیـهـى اسـت وقـتـى افـراد مؤ من در اجتماع چنین برکتى داشته باشند، برکات وجود امام مـعـصـوم کـه ولىّ و حـجـّت خدا بر مردم است ، به مراتب بیشتر خواهد بود. وجود امام غایب موجب نزول خیرات بسیار بر امت اسلامى و دفع شرور فراوان از آنان خواهد بود.

در دوران غـیـبـت ، عـالمـان بـسـیـارى بـه حـضـورش شـرفـیـات شـده و پـاسـخ مسائل خود را گرفته اند.

بـسـیـارى از دردمـنـدان بـا تـوسـل بـدیـشـان شـفـاى خود را از آن حضرت خواسته و بدان رسیده اند، و گرفتارانِ فراوانى گشایش گره کار خود را از نفس مولا و آقایشان امام زمان (عج ) مى دانند. مان .+

دربـاره بـرکـات وجـود حـضـرت مـهـدى بـسـیـار مـى تـوان سـخـن گـفـت ، امـا بـه دلیل حجم نوشتار، سخن را با کلامى از امام خمینى که همه شیعیان ایشان را با عنوان نایب بـر حـق امـام مـنـتـظـر مـى شـنـاختند و یارى امام زمان به ایشان را بارها با تمام وجود خود احساس کرده بودند، به پایان مى بریم :

((رهـبـر هـمـه شما و همه ما وجود مبارک بقیة اللّه است و باید ماها و شما طورى رفتار کنیم که رضایت آن بزرگوار را که رضایت خداست ، به دست آوریم .)) ((سلام بر او و سلام بر منتظران واقعى او.... سلام بـر آنـان کـه ظـهـورش را بـا حـقـیـقـت درک مـى کـنند و از جام هدایت و معرفت او لبریز مى شوند!))
جمع بندى

بـر مـبـنـاى عـقـل و نـقل ، جهان از حجّت خالى نمى ماند و حجت خدا یا آشکار است و یا غایب ، هـمـچـنان که درباره موساى کلیم ، خضر نبىّ، یوسفِ یعقوب و مانند آن اتفاق افتاد. آنچه مـهـم اسـت ایـن کـه بـدانـیم آثار وجودى و برکات حجج خدا بر روى زمین همواره پایدار و بـاقـى اسـت . دربـاره حـضرت مهدى (ع )، امام دوازدهم شیعیان نیز چنین است و ایشان شئون مـعـنـوى و بـاطـنـى خـود را دارا بـوده ، مـلائکـه در شـبـهـاى قـدر بـر ایـشـان نـازل مـى شـونـد و آن حضرت مجراى رساندن فیض و برکات الهى به مردم است و هدایت بـاطـنـى آنـهـا را بـر عـهـده دارد، از شـیـعـیـان و از دیـن اسـلام اصـیـل و ناب محمدى (تشیّع ) پاسدارى مى کنند تا آن که زمینه ظهور ایشان آماده گردد و آشـکـارا زعـامـت مـردم را در دسـت گـیرند و به اجراى احکام الهى بر روى زمین بپردازند و جـامـعـه جهانى مهدویّت را تشکیل دهند.