معلمی و ضرورت رضامندی شغلی
چکیده
متن
احساس رضامندی شغلی از اساسیترین مؤلفههای بهداشت روان، پویایی، کارآمدی و خلاقیت شاغلین هر شغل و حرفهای است.
برخورداری از نگرش مثبت نسبت به محیط، اهداف و وظایف شغلی، انگیزه غنی برای تلاشی هدفمند و پویا، بهرمندی از امنیت روانی، احساس خود ارزشمندی و منزلت مطلوب اجتماعی از اصلیترین شاخصهای رضامندی شغلی است.
پژوهشهای انجام شده در قلمرو رضامندی شغلی صاحبان مشاغل و حرف مختلف بیانگر این حقیقت است که هر قدر متولیان مشاغل مختلف از احساس رضامندی شغلی بیشتری برخوردار باشند، از سلامت روان، نشاط درون، اندیشه تلاش و قابلیت خلاقیت و نوآوری افزونتری بهرهمند بوده، کمتر دچار فرسودگی شغلی میگردند.به همین دلیل و به لحاظ اهمیت و نقش فوقالعاده احساس رضامندی شغلی در ایفای مطلوب مسئولیتهای فردی و گروهی و بالطبع تحول و توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، در اغلب جوامع، کارگزاران بیشترین توجه خود را به همین عامل مهم در سازمانها و مراکز مختلف شغلی و حرفهای، به ویژه در بخشهای فرهنگی، نظامی و امنیتی مبذول میدارند.
در این میان، کارگزاران کشورها با بینش عمیق و آیندهنگری، توجه ویژهای به رضامندی شغلی معلمان دارند.چرا که معلمان علاوه بر دانشافزایی و انتقال علوم و فنون به شاگردان خود، در فرایند تعلیم و تربیت مستقیم و غیرمستقیم و بهطور خواسته و ناخواسته همه نگرشها، باورها و احساسات خود را به مخاطبان هوشمند خود انتقال میدهند.در واقع، برخورداری از احساس رضامندی شغلی برای همه صاحبان مشاغل و حرف امری است لازم و ضروری، اما برای صاحبان رسالت خطیر معلمی امری است فوقالعاده مهم و حیاتی.
مگر میشود شخصی جامه پرافتخار و مقدس معلمی را بر تن کند و رسالت تعلیم و تربیت کودکان، نوجوانان و جوانان جامعه را بپذیرد، اما به گونهای غیرمستقیم یا خدای ناکرده گاه مستقیم مراتب ناخشنودی و عدم رضامندی خود را از شغل معلمی و وضعیت اقتصادی و معیشتی خود ابراز کند؟
همه سخن این است که معلمی یک شغل معمولی نیست، معملی آمیزهای از معرفت و احساس، تلاش و گذشت، ایثار و محبت است. معلمی باغبانی شکوفههای حیات و معماری اندیشه است.معلمی بسترآفرینی برای رشد و تحول مطلوبترین خصیصههای شخصیتی در کودکان، نوجوانان و جوانان است.
لازمه معلمی، پویایی فکر، خلاقیت ذهنی، انگیزه غنی، تلاش پر برکت، صداقت و شجاعت، عطوفت و محبت، منطق و استواری، نشاط درون، آرامش روان، چهره گشاده و متبسم و برخورداری از احساس رضامندی شغلی و امیدواری و مطلوباندیشی است.
پس بایسته و شایسته آن است که همه تلاش کارگزاران نظام بر حول این محور صورتگیرد که همواره زمینه حضور صاحبان برجستهترین و مطلوبترین خصیصههای شخصیتی را بیش از پیش در نظام تعلیم و تربیت کشور فراهم سازند و همه سعی خود را برای ایجاد و حفظ بالاترین میزان رضامندی شغلی در بین ایشان به کار گیرند.
برخورداری از نگرش مثبت نسبت به محیط، اهداف و وظایف شغلی، انگیزه غنی برای تلاشی هدفمند و پویا، بهرمندی از امنیت روانی، احساس خود ارزشمندی و منزلت مطلوب اجتماعی از اصلیترین شاخصهای رضامندی شغلی است.
پژوهشهای انجام شده در قلمرو رضامندی شغلی صاحبان مشاغل و حرف مختلف بیانگر این حقیقت است که هر قدر متولیان مشاغل مختلف از احساس رضامندی شغلی بیشتری برخوردار باشند، از سلامت روان، نشاط درون، اندیشه تلاش و قابلیت خلاقیت و نوآوری افزونتری بهرهمند بوده، کمتر دچار فرسودگی شغلی میگردند.به همین دلیل و به لحاظ اهمیت و نقش فوقالعاده احساس رضامندی شغلی در ایفای مطلوب مسئولیتهای فردی و گروهی و بالطبع تحول و توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، در اغلب جوامع، کارگزاران بیشترین توجه خود را به همین عامل مهم در سازمانها و مراکز مختلف شغلی و حرفهای، به ویژه در بخشهای فرهنگی، نظامی و امنیتی مبذول میدارند.
در این میان، کارگزاران کشورها با بینش عمیق و آیندهنگری، توجه ویژهای به رضامندی شغلی معلمان دارند.چرا که معلمان علاوه بر دانشافزایی و انتقال علوم و فنون به شاگردان خود، در فرایند تعلیم و تربیت مستقیم و غیرمستقیم و بهطور خواسته و ناخواسته همه نگرشها، باورها و احساسات خود را به مخاطبان هوشمند خود انتقال میدهند.در واقع، برخورداری از احساس رضامندی شغلی برای همه صاحبان مشاغل و حرف امری است لازم و ضروری، اما برای صاحبان رسالت خطیر معلمی امری است فوقالعاده مهم و حیاتی.
مگر میشود شخصی جامه پرافتخار و مقدس معلمی را بر تن کند و رسالت تعلیم و تربیت کودکان، نوجوانان و جوانان جامعه را بپذیرد، اما به گونهای غیرمستقیم یا خدای ناکرده گاه مستقیم مراتب ناخشنودی و عدم رضامندی خود را از شغل معلمی و وضعیت اقتصادی و معیشتی خود ابراز کند؟
همه سخن این است که معلمی یک شغل معمولی نیست، معملی آمیزهای از معرفت و احساس، تلاش و گذشت، ایثار و محبت است. معلمی باغبانی شکوفههای حیات و معماری اندیشه است.معلمی بسترآفرینی برای رشد و تحول مطلوبترین خصیصههای شخصیتی در کودکان، نوجوانان و جوانان است.
لازمه معلمی، پویایی فکر، خلاقیت ذهنی، انگیزه غنی، تلاش پر برکت، صداقت و شجاعت، عطوفت و محبت، منطق و استواری، نشاط درون، آرامش روان، چهره گشاده و متبسم و برخورداری از احساس رضامندی شغلی و امیدواری و مطلوباندیشی است.
پس بایسته و شایسته آن است که همه تلاش کارگزاران نظام بر حول این محور صورتگیرد که همواره زمینه حضور صاحبان برجستهترین و مطلوبترین خصیصههای شخصیتی را بیش از پیش در نظام تعلیم و تربیت کشور فراهم سازند و همه سعی خود را برای ایجاد و حفظ بالاترین میزان رضامندی شغلی در بین ایشان به کار گیرند.