دستیار جراح دامپزشک

جهت بالا بردن بازده آموزشی در رشته های مرتبط با طب لازم است ارزیابی و گزینش با معیارهای مشخصی انجام شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی آموزشی نقش و جایگاه مهارت های حرفه ای در انتخاب دستیاران جراح دامپزشک در ایران می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. گروه نمونه شامل 150 نفر از اساتید، دانشجویان، تکنسین ها و جراحان دامپزشکی در بیمارستان ها و دانشگاه های دامپزشکی، مطب ها و کلینیک های تخصصی در استان تهران می باشند که از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه هایی بودند که روایی آن ها توسط متخصصین جراح و پایایی آن ها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (8/0) تأیید شدند. تحلیل داده ها با آزمون کولموگروف – اسمیرنوف، آزمون نسبت و آزمون فریدمن انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که از میان 8 شاخص مهارت های حرفه ای، شاخص ""ارتباط صحیح و منطقی با بیمار و همراه بیمار"" دارای بیشترین تاثیر در انتخاب جراح هستند و کمترین آن نیز ""ایجاد محیطی امن و بدون استرس برای بیمار و تیم جراحی"" بوده است. یافته های پژوهش می توانند در سیاست گذاری و برنامه ریزی نظام آموزشی کشور در سنجش و انتخاب رزیدنت هایجراح دامپزشک در کشور مورد استفاده قرار گیرند