جو ورزش نخبگان

هدف از این پژوهش تبیین شاخصهای مؤثر بر موفقیت ورزشی تیم های ایران در رویدادهای بین المللی بود. جامعة آماری این پژوهش مدیران اجرایی، ورزشکاران، مربیان و پیشکسوتان فدراسیون های ورزش های انفرادی می باشد که از بین آن ها چهار فدراسیون(کشتی، وزنه برداری، دو و میدانی و تکواندو) به صورت تصادف ی خوشه ای انتخاب شد و همچنین مدیران کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش وجوانان بود که 153 نفر در نهایت به پرسش نامه های تحقیق پاسخ دادند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامة استاندارد بررسی جو ورزش نخبگان(دی بوسچر و همکاران، 2011 ) شامل 95 سؤال می باشد. روایی محتو ایی آن توسط متخصص ین این حیطه 0) به دست آمد. با استفاده از مدل تحلیل مسیرعوامل / مورد ارزیابی قرار گرفت و پایایی پرسش نامه نیز از طریق مطالعه مقدماتی با 30 نفر و آزمون آلفای کرونباخ( 93 مؤثر بر موفقیت ورزشی تیم ها مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که دو عامل بیرونی حمایت مالی و مح یط قهرما نی با ضرا یب استاندارد به 0 بیشترین اثر / 0 از طریق ساختار وسیاست گذاری اثر غیر مستقیم بر موفقیت ورزشی دارند. همچنین متغیر سیستم مربیگری باضریب استاندارد 348 / 0و 048 / ترتیب 457 0کمترین اثر را بر موفقیت ورزشی دارند. در نهایت مدیران و سیاست گذاران ورزش ی م ی توانند با شناخت / و متغیرحمایت شغلی- ورزشی با ضریب استاندارد 134 عوامل موفقیت، سرمایه گذاری و تمرکز مناسبی بر این عوامل داشته باشند.

هدف از این پژوهش، تبیین شاخص های مؤثر بر موفقیت ورزشی تیم های ایران در رویدادهای بین المللی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل مربیان، ورزشکاران و مدیران اجرایی چهار فدراسیون منتخب و همچنین مدیران کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش وجوانان بود که به طور غیر تصادفی هدفدار انتخاب شدند. با استفاده از جدول مورگان 153 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد بررسی جو ورزش نخبگان(دی بوسچر و همکاران،2011) شامل 95 سوال  بود. روایی محتوایی آن توسط متخصصان این حیطه مورد ارزیابی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه نیز از طریق مطالعه مقدماتی با 30 نفر و آزمون آلفای کرونباخ (93/0) به دست آمد. عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشی تیم ها با استفاده از مدل تحلیل مسیر مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که دو عامل بیرونی حمایت مالی و عامل محیط قهرمانی با اثرکل به ترتیب (01/0 , P < 189/0) و (05/0 , P < 199/0) بر موفقیت ورزشی اثر معنی داری دارد. همچنین، متغیرسیستم مربیگری با ضریب استاندارد 348/0 بیشترین اثر و متغیرهای مشارکت ورزشی با ضریب استاندارد 035/0 و حمایت شغلی- ورزشی با ضریب استاندارد 134/0کمترین اثر مستقیم را بر موفقیت ورزشی دارند. بدین ترتیب، مدیران و سیاست گذاران ورزشی    می توانند با شناخت عوامل موفقیت، سرمایه گذاری و تمرکز مناسبی بر این عوامل داشته باشند.