باورهای کارآمدی تدریس ریاضی

زمینه: مقیاس باورهای کارآمدی در تدریس ریاضیات توسط هوینکر و اینوچ (1995) توسعه داده شده است. با این حال، نتایج تحقیقات در باب ویژگی های روانسنجی این مقیاس متناقض است. هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس باورهای کارآمدی در تدریس ریاضی با استفاده از مدل اعتبار پاره ای تعمیم یافته، یکی از مدل های نظریه سوال -پاسخ برای داده های چند ارزشی، بر روی نمونه ای از معلمان اجرا شد. روش: تعداد 332 نفر از معلمان دوره ابتدایی شهر تبریز به طور تصادفی انتخاب و به مقیاس باورهای کارآمدی معلم در تدریس ریاضیات (هوینکر، اینوچ، 1995) پاسخ گفتند. یافته ها: ضریب آلفای کرونباخ برای دو خرده مقیاس انتظار پیامد، و باورهای کارآمد به ترتیب برابر با 82/0 و 85/0 بود. نتایج تحلیل مولفه های اصلی و تحلیل عاملی تاییدی دال بر تک بعدی بودن هر دو خرده مقیاس بود. علی رغم شاخصه های آماری قابل قبول برای مقیاس، نتایج مدل اندازه گیری اعتبار پاره ای تعمیم یافته دال بر مشکلات عمده در سوالات هر دو خرده مقیاس بود. نتایج تحقیق نشان داد که ضرایب دشواری سوالات همگی منفی، یعنی سوالات آسان بودند؛ همچنین تابع آگاهی سوالات دال بر این بود که برای طیف توانایی بالاتر از متوسط سوالات آگاهی بسیار پایینی دارند و تنها در طیف توانایی پایین سوالات آگاهی بخش بودند. بحث: نظر به اهمیت سنجش خود کارآمدی تدریس ریاضی ساخت ابزاری جدید وکارآمد با ویژگی های روانسنجی خوب توصیه می شود.