کارآفرینی روستا

این پژوهش کاربردی باهدف بررسی متغیرهای مؤثربرتوسعه مشاغل خانگی ازدیدگاه زنان روستایی در شهرستان اسلام آباد غرب و کارشناسان، با روش توصیفی - پیمایشی در سال 90 انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل15000زن روستایی و50 کارشناس صاحبنظر در زمینه مشاغل خانگی می باشد، حجم نمونه براساس جدول مورگان 375 نفرزن روستایی و 50 نفرکارشناس تعیین گردیده است. روایی پرسشنامه به روش اعتبار محتوا و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ(72/.)تأیید شد، روش نمونه گیری به صورت طبقه ای با انتساب متناسب بودکه در دو مرحله انجام شد. نتایج نشان می دهند که مهم ترین متغیرهایی که باعث توسعه مشاغل خانگی می شود از دید زنان: داشتن مهارت، تخصص و تجربه، انگیزه ی کسب استقلال بیش تر، معرفی و دیدار با الگوها و افراد موفق است، اما مهم ترین این متغیرها ازدیدکارشناسان: برگزاری کلاس های آموزشی، برطرف نمودن نیاز مالی زنان، ایجاد بازار محلی برای فروش محصولات است. هم چنین، نتایج نشان می دهد: بین سطح تحصیلات و عضویت در تشکل ها با ایجاد و توسعه شغل خانگی توسط زنان رابطه معناداری وجود دارد.

در سالهای اخیر توجه متولیان توسعه روستایی متوجه کارآفرینی شده است که می توان به نوعی برطرف کننده بسیاری از چالش های عمده همچون بیکاری، درآمد پایین، عدم تنوع اقتصادی و جزء آن در مناطق روستایی باشد. در پژوهش حاضر از روش توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق 9 روستای، دهستان پنجه علی بوده هستند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار،)آماراستنباطی( تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که بیشترین ظرفیت روستاهای مورد مطالعه برای توسعه کارآفرینی در بعد فردی با میانگین 25/3 درصد و با آماره آزمون تی 868/6 مناسب ارزیابی کرده اند، اما در رابطه با بقیه ظرفیتها، منطقه از وضعیت خوبی برخوردار نیست. بر اساس نتایج آزمون فریدمن مشخص شد که بیشترین میانگین توسعه کارآفرینی مربوط شاخص فردی با 40/4 درصد و کمترین میانگین توسعه کارآفرینی مربوط به شاخص زیرساختی با 21/2 درصد اختصاص دارد.نتایج همبستگی بین متغیرها نشان می دهد که بین سطح تحصیلات و توسعه کارآفرینی رابطه مستقیمی وجود دارد، ولی با افزایش سن مولفه های مذکور روند کاهشی پیدا می کنند. برای بررسی میزان اثرگذاری ابعاد ظرفیتی بر توسعه کارآفرینی از تحلیل مسیر استفاده شده است. یافته های این تحلیل نشان می دهد که بعد اقتصادی با 598/0 درصد بیشترین اثر و بعد زیرساخت یا 298/0 کمترین اثر را دارد