آمادگی برای اعتیاد

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه علی بین الگوهای ارتباطی خانواده با آمادگی برای اعتیاد، با میانجی گری روان رنجورخویی و باز بودن نسبت به تجربه در دانش آموزان بود. روش: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری را دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه دبیرستان های دولتی اهواز تشکیل می دادند که به روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ای ۴۰۰ دانش آموز از بین نواحی دو و سه شهر اهواز به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این تحقیق مقیاس تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده (۱۹۹۴)، پرسش نامه شخصیتی نئو- فرم کوتاه (۱۳۸۱) و مقیاس ایرانی آمادگی برای اعتیاد زرگر (۱۳۸۵) بودند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیر مستقیم از آزمون بوت استراپ در دستور کامپیوتری ماکرو پریچر و هیز استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. به طورکلی نتایج نشان داد تمام مسیرهای مستقیم به جز مسیر همنوایی به باز بودن نسبت به تجربه معنادار شدند. مسیرهای غیر مستقیم نیز به جز همنوایی از طریق باز بودن نسبت به تجربه با اعتیاد معنا دار بودند. نتیجه گیری: مدل ارزیابی شده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر در آمادگی به اعتیاد است. بنابراین می تواند به عنوان الگویی مناسب برای تدوین و طراحی برنامه های پیشگیری از اعتیاد مفید فایده باشد.

هدف: هدف پژوهش حاضر آزمون الگوی رابطه علی دلبستگی ناایمن و هوش اخلاقی با آمادگی به اعتیاد از طریق میانجی گری هیجان خواهی در دانش آموزان پسر سال دهم دبیرستان های شهر اهواز بود. در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری را دانش آموزان پسر سال دهم دبیرستان های دولتی شهر اهواز تشکیل دادند که به روش تصادفی چند مرحله ای، ۳۶۴ دانش آموز از بین نواحی یک و سه شهر اهواز به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش از مقیاس سبک دلبستگی ناایمن سیمپسون (۱۹۹۰)، مقیاس هوش اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۰۸)، سیاهه هیجان خواهی آرنت (۱۹۹۴) و مقیاس ایرانی آمادگی برای اعتیاد زرگر (۱۳۸۵) استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیر مستقیم از آزمون بوت استراپ در دستور کامپیوتری ماکرو پریچر و هیز استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی با داده ها برخوردار بود. به طور کلی نتایج نشان داد که در کل نمونه تمامی ضرایب مسیر بین متغیرها از لحاظ آماری معنا دار بودند. همچنین، مسیرهای مستقیم دلبستگی ناایمن و هوش اخلاقی به هیجان خواهی نیز معنادار بودند. علاوه بر این، نتایج نشان داد مسیرهای غیر مستقیم دلبستگی ناایمن و هوش اخلاقی با آمادگی به اعتیاد از طریق هیجان خواهی معنا دار بودند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که مدل پیشنهادی از نیکویی برازش خوبی برخوردار است و می تواند در شناخت عوامل تأثیرگذار در آمادگی به اعتیاد مفید باشد. همچنین، این مدل می تواند به مثابه الگویی مطلوب برای تدوین برنامه های پیشگیری از اعتیاد مثمر ثمر باشد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی وقایع استرس زای زندگی در ارتباط بین ویژگی های شخصیتی و آمادگی برای اعتیاد بود. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل همه زنان وابسته به مواد مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد شهر یزد در سال ۱۳۹8-۱۳۹9 بود. از بین آن ها، ۱۲۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه آمادگی برای اعتیاد، پرسش نامه وقایع استرس زای زندگی، و پرسش نامه شخصیت نئو را تکمیل کردند. یافته ها: مدل پیشنهادی برازش مطلوبی داشت. روان رنجوری، توافق پذیری، وظیفه شناسی و وقایع استرس زای زندگی رابطه ی مستقیم و معناداری با آمادگی برای اعتیاد داشتند. همچنین، وقایع استرس زای زندگی در رابطه بین روان رنجوری، برون گرایی، توافق پذیری و وظیفه شناسی با آمادگی برای اعتیاد نقش میانجی داشت. نتیجه گیری: نتیجه ی پژوهش حاضر ضمن تبیین عوامل درونی و بیرونی موثر بر آمادگی برای اعتیاد در زنان، می تواند برای پیشگیری و درمان اعتیاد مفید باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین باورهای فراشناختی و پذیرش اجتماعی با آمادگی برای اعتیاد در دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه انجام گرفت. جهت انجام پژوهش حاضر نمونه ی به حجم 120 نفر(60 دختر و 60 پسر) از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، مورد آزمون قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه باورهای فراشناختی (MCQ- 30)، پذیرش اجتماعی کروان و مارلو و مقیاس آمادگی به اعتیاد (APS) استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین باورهای فراشناختی و مقیاس های (آن به جزء خرده مقیاس باورهای منفی در مورد کنترل ناپذیری افکار) و پذیرش اجتماعی و آمادگی برای اعتیاد رابطه منفی معناداری وجود دارد. می توان نتیجه گرفت که بین بین باورهای فراشناختی و پذیرش اجتماعی با آمادگی برای اعتیاد در دانشجویان دختر و پسر رابطه وجود دارد.