فراگیران فارسی زبان

فراگیران زبان دوم به منظور دستیابی به بالاترین سطح یادگیری، نه تنها می بایست دستور زبان دوم بلکه مکانیسم مربوط به پردازش زبان را جهت درک جملات در طی مدت زمان واقعی کسب نمایند. با وجود اهمیت این موضوع، درباره پردازش برخط زبان دوم، اطلاعات چندانی در دسترس نیست. این تحقیق به بررسی مکانیسم پردازش دستوری بندهای وابسته موصولی در جملاتی که مفعول غیر مستقیم آنها جابجا شده است می پردازد. این تحقیق همچنین به بررسی این موضوع می پردازد که آیا زبان آموزان می توانند مفعول غیر مستقیم جابجا شده را براساس فرضیه بازفعال سازی اثر، فعال نمایند و آنکه آیا ظرفیت حافظه کوتاه مدت هر کدام از آنها در این پردازش نقش دارد یا خیــر. بدین منظور 44 نفر زبان آموز سطح پیشرفته براساس آزمون تعیین سطح آکسفورد انتخاب شدند و برمبنای نتایج آزمون حافظه به دو گروه حافظه قوی و ضعیف تقسیم شدند. آنگاه با استفاده از نرم افزار ای- پرایم (E –Prime) شرکت کنندگان دو گروه در معرض آزمون برانگیختگی دووجهی قرار گرفتند و زمان واکنش افراد نسبت به جملات ثبت گردید. نتایج این مطالعه با استفاده از آزمون تی وابسته نشان داد که فرایند پردازش زبان آموزان خارجی از بومی زبانان انگلیسی متفاوت می باشد زیرا آنها مرجع ضمیر را در موقعیت فاصله دار مورد پردازش قرار نمی دهند و این امر نشان دهنده آن است که زبان آموزان خارجی در طی زمان درک زبان دوم، به پردازش سطحی متوسل می شوند. علاوه براین نتایج این پژوهش نشان داد که تفاوت های فردی در حافظه کوتاه مدت در عملکرد فراگیران تاثیری ندارد .

تحلیل صوت شناختیِ آواهای گفتار با اهداف مختلفی انجام می شود، که مقاصد آموزشی یکی از آنها است. در آموزش زبان دوم معمولاً گفته می شود که فراگیران، واکه های ناآشنای زبان دوم را مشابهِ نزدیک ترین واکه به زبان خودشان تلفظ می کنند. از آنجا که تلفظ در یادگیری زبان و ایجاد ارتباط مؤثر است، در این مقاله ویژگی های صوت شناختیِ تلفظ واکه ناآشنای [] انگلیسی آمریکایی توسط فراگیران فارسی زبان، بررسی شده است. به این منظور متغیرهای آکوستیکیِ سازه های اول، دوم و سوم در پاره گفتارِ ضبط شده، با معادلِ تلفظ آن توسط فرد بومیِ انگلیسی آمریکایی (AE)، در تلفظ دو واکه [] و [e] مقایسه شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان داده است که متغیر سازه اول و دوم در واکه []، در تلفظِ دو گروهِ گویشوران، اختلاف معنادار نشان داده است ولی سازه سومِ این واکه اختلاف معناداری نشان نمی دهد؛ در مورد هر سه سازه اول واکة [e]، اما، اختلاف معناداری گزارش شده است. درنهایت، در مواردی که اختلاف هریک از متغیرهای مذکور معنادار بوده است، بر اساس ملاحظات صوت شناختی، جهت بهبود تلفظ واکه های مورد نظر نزد فارسی زبانان، توصیه هایی آموزشی ارائه گردیده است.