رضایت مندی محیط مسکونی

زمینه و هدف: کیفیت محیط مسکونی مفهومی پویا, پیچیده  و چندبعدی است که از ابعاد شکل گرفته است. در این راستا یکی از راه های مناسب جهت ارزیابی کیفیت محیط مسکونی سنجش رضایتمندی ساکنان از آن محیط است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رضایت مندی از محیط مسکونی در شهر اربیل جهت برنامه ریزی آتی انجام گرفته است. روش بررسی: روش پژوهش با توجه به هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز در این بررسی از طریق روش های میدانی و اسنادی گردآوری شده اند. جامعه آماری پژوهش ساکنین محلات مختلف (ثروتمندنشین، متوسط نشین و فقیرنشین) می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است.  در این خصوص از  آزمون های tتک نمونه ای بهره برده شده است. در نهایت جهت رتبه بندی شاخص های مورد بررسی از آزمون فریدمن  استفاده گردید. یافته ها و نتیجه گیری: بر اساس آزمونt  تک نمونه ای رضایتمندی ساکنین از محیط مسکونی شان در محلات مسکونی ثروتمندنشین برابر با (3.516)، در محلات متوسط نشین برابر با (3.272) و در محلات فقیرنشین برابر با (2.196) بوده است. بر اساس آزمون فریدمن نیز شاخص امنیت در رتبه نخست و شاخص روشنایی و تهویه در رتبه آخر قرار گرفتند. طبق نتایج حاصل از پژوهش حاضر، میزان رضایتمندی امری نسبی بوده و در سطح مناطق و محلات شهری مختلف متفاوت بوده و نتایج متفاوتی را در بر داشته است.  نتایج پژوهش نشان داد رضایت مندی در محلات مختلف شهر اربیل برابر با (3.233) و در سطح متوسط می باشد.