استانداردهای الگوهای لباس و پوشش

در بسیاری از محیط ها، خصوصاً محیط های آموزشی و مدارس، توجه به آراستگی های ظاهری و نحوه ی پوشش از عوامل مهم در نشاط آفرینی به شمار می آید. با دقت در پوشاک دانش آموزان در مناطق مختلف ایران با توجه به تنوع قومی می توان رد پای فرهنگ بومی هر منطقه را در نوع نقش پذیری الگو و رنگ پوشاک دانش آموزان مشاهده کرد؛ براین اساس در این پژوهش، تأثیر عناصر قومی و بومی در شکل ظاهری پوشاک دانش آموزان از نظر الگو و رنگ پذیری منطقه ای مورد بررسی قرار گرفته و برای این منظور از محتوای تحلیل مضمون استفاده شده است. روش پژوهش، در بخش اول، تحلیل مضمون است که با مصاحبه از 23 نفر انجام شد و، در بخش دوم، از نوع کمّی است. جامعه ی آماری، در بخش دوم، شامل کلیه ی معلمان و مدیران مقطع ابتدایی شهر بجنورد به تعداد 260 نفر است که از این تعداد 167 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش غیراحتمالی در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده، پرسش نامه ی محقق ساخته ی 36 سؤالی است. بعد از تأیید روایی محتوایی پرسش نامه توسط خبرگان، سنجش اعتبار پرسش نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مقدار 86/0 محاسبه شد. جهت تحلیل سؤالات از نرم افزارSPSS24  استفاده گردید. نتایج در بخش تحلیل مضمون نشان دهنده ی هفت مؤلفه ی اصلی شامل مؤلفه های آداب و رسوم قومی و محلی، میراث فرهنگی، آموزش و تبلیغ ، نحوه ی پوشش مردمی، رقابت و طراحی مد، برنامه های تشویقی و قوانین و مقررات بود و نتایج در بخش کمّی نشان داد که از بین مؤلفه های شناسایی شده، آداب و رسوم قومی و محلی، میراث فرهنگی، آموزش و تبلیغ و قوانین و مقررات در تدوین استانداردها و الگوهای لباس و پوشش مناسب دانش آموزان دوره ی ابتدایی بیشترین تأثیرگذاری را دارا هستند.