گسترش مرزهای دانش

متبادر از واژه «اصطلاح» در یک رشته علمی، اصطلاحات معهود درآن رشته است که به طور معمول تک واژه ای مثل واژه «ماهیت» در فلسفه، و گاهی دو واژای مانند «اصالت وجود» و «اعتباریت ماهیت» است. هدف این پژوهش تبیین نقش حیاتی واژه هایی است که ممکن است از نظر، صاحب نظران یک حوزه علمی جزء اصطلاحات معهود آن علم نباشد، ولی وجود آنها در اصطلاح نامه ها تأثیر بسزایی در بازتاب مرزهای حقیقی دانش در یک رشته علمی است. این سنخ از واژه های به طور عمده دارای چندین قید هستند که از آن به واژه ها یا اصطلاحات دم بلند تعبیر می شود. روش این تحقیق، توصیفی، تحلیلی و رویکردی ترکیبی است. با تحلیل محتوای اصطلاح نامه های پیشرو و مطالعات موردی، فرصت های ناشی از استفاده از این نوع از واژه ها در توسعه اصطلاح نامه ها و تأثیر آن در گسترش مرزهای دانش شناسایی می شود. یافته تحقیق نشان می دهد استفاده از این واژه های دم بلند موجب ایجاد انعطاف پذیری و دقت بیشتر در سازمان دهی اطلاعات در اصطلاح نامه ها می شود؛ همچنین یافته ها حاکی از افزایش کارایی در مدیریت و تولید دانش از راه استفاده از چنین واژه هایی نوآورانه است.