زبانشناسی تعاملی - اجتماعی

گردشگری زبان در سطح بین المللی، یکی از حوزه های رو به رشد و جذابی است که می تواند فرصت های مناسبی برای رشد و توسعه جوامع محلی ایجاد کند. بررسی و شناسایی فرصت های توسعه گردشگری زبان فارسی نیز می تواند به توسعه گردشگری در ایران کمک شایانی کند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی فرصت های توسعه گردشگری زبان فارسی با رویکرد زبان شناسی اجتماعی تعاملی است. روش پژوهش حاضر کیفی  و از نوع پژوهش های اکتشافی است و از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی به شمار می آید. مشارکت کنندگان در این پژوهش شامل خبرگان و افراد مجرب در حوزه گردشگری زبان، استادان رشته گردشگری، زبان شناسی و راهنمایان تورهای گردشگری بودند و از روش نمونه گیری هدفمند در پژوهش استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته ای با شرکت کنندگان انجام گرفت و با 27 مصاحبه اشباع نظری حاصل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوا با استفاده از نرم افزار  MXQDA، استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که فرصت های توسعه گردشگری زبان فارسی از شش مقوله اصلی تشکیل شده است که شامل فرصت های محلی منطقه ای، ملی اجتماعی،  توسعه بین المللی،  محیطی، اقتصادی و  رشد و توسعه است. برای استفاده از این فرصت ها باید برنامه های مناسبی تدوین کرد.