روش F'ANP

زمینه و هدف: ارزیابی و درک آسیب پذیری شهری در برابر تهدیدات امنیتی، موضوع مهمی برای برنامه ریزان، طراحان و سیاست گذاران شهری است. مرور پژوهش هایی که درباره ارزیابی و ترسیم آسیب پذیری امنیتی شهری پژوهش کرده اند نشان می دهد که این موضوع واجد ابعاد گوناگونی و متأثر از عوامل فضایی، اجتماعی و اقتصادی است و این ابعاد از طریق عواملی مانند ترکیب کاربری اراضی، اتصال خیابان ها، زیرساخت ها و داده های جمعیتی و اجتماعی-اقتصادی قابلیت اندازه گیری دارد.روش پژوهش: در این پژوهش، پس از شناسایی شاخص های مرتبط با موضوع، داده های مربوط به آن ها در سطح محلات مناطق 22 گانه شهر تهران جمع آوری شد. سپس از طریق روش F'ANP که یک روش ارزیابی چندمعیاری برای ساخت شاخص های مرکب است، استفاده شد.یافته ها: نتایج این پژوهش که حاصل از ترکیب ۱۴ شاخص در ۳۵۴ محله شهر تهران است، نشان می دهد که پنج مؤلفه اصلی در ساخت شاخص مرکب آسیب پذیری امنیت شهری قابل شناسایی است که عبارت اند از: سطح ریسک و تهدید (در معرض خطر)، تراکم فعالیت اقتصادی، ترکیب بیکاری کل، گره های ترافیکی و جمعیت وابسته.نتیجه گیری: توزیع فضایی این مؤلفه ها در سطح محلات شهر تهران نشان می دهد که مؤلفه های سطح ریسک/تهدید و گره های ترافیکی دارای توزیع شمالی- مرکزی و مؤلفه های تراکم فعالیت اقتصادی، ترکیب بیکاری کل و جمعیت وابسته از نوع مؤلفه های خوشه ای هستند. در مجموع، بیش ترین مقادیر آسیب پذیری امنیت شهری در مناطق مرکزی ۱۱ و ۱۲ و منطقه شمالی ۱ تهران و کم ترین مقادیر آن مربوط به مناطق شمال شرقی ۳ و ۴ تهران بوده است.