محمّد عبدالحلیم

رمان بعدالغروب یکی از شاهکارهای ادبیات مدرن عرب است که صداقت هنری در بیان احساسات عشق واقعی یکی از ویژگی های بارز آن است. این داستان درواقع زندگی نامه خود نوشته نویسنده و بازتاب واقعیت اجتماعی، تفاوت طبقاتی میان قشر فقیر، محروم و ثروتمند در جامعه بعد از جنگ جهانی دوم و بحران اقتصادی است. نویسنده با زبانی شاعرانه رمان خود را به نگارش درآورده است؛ توصیفات او زیبا و هنرمندانه و در خدمت عینیت بخشی و خصلت زیبایی کلامش می باشند. گفت وگوها نیز عاملی دیگر در ادبیّت متن این نویسنده اند. از همه مهم تر استفاده از زبان تصویری و بالاخص استفاده گسترده از تشبیه رمان او را هرچه بیشتر خصلت شاعرانگی می دهد و آن را به شعر نزدیک می سازد. ویژگی های فوق سبب شد تا مقاله حاضر به تبیین و تفسیر ابعاد زبان ادبی این اثر در حوزه توصیف و گفت وگو و تشبیه اختصاص یابد و از این حیث رمان محمد عبدالحلیم را مورد بازکاوی قرار گرفته است که نتایج حاکی از کاربرد زبان ادبی و شعرگونه در این اثر است. این ویژگی با مفهوم سازی عشق در نگاره های نسخه مصور حافظ قابل انطباق است.اهداف پژوهش:تعیین نمودهای خلاقیت شعری مفهوم سازی عشق در رمان بعدالغروب و نگاره های حافظ.بررسی نقش توصیف، گفت وگو و تشبیه در رمان بعدالغروب به لحاظ عینیت بخشی تصاویر.سؤالات پژوهش: نمودهای خلاقیت شعری و مفهوم سازی عشق در رمان بعدالغروب و نگاره های حافظ کدام اند؟نقش توصیف، گفت وگو و تشبیه در رمان بعدالغروب به لحاظ عینیت بخشی تصاویر چیست؟