مدل سازی کاریابی شبکه محور: اولویت بندی انواع شبکه های ارتباطات و اطلاعات علمی بر مبنای دسترسی به اطلاعات شغلی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
دانش و تخصص برای کنشگران شبکه ارتباطات و اطلاعات علمی حامل منفعت اقتصادی است. اگر متخصصان با اعضای شبکه ارتباطات و اطلاعات علمی خود در تعامل نباشند ممکن است هرگز از فرصت های شغلی مرتبط با تخصصشان باخبر نشوند (مخصوصاً در رشته های علوم انسانی). از این رو، اهداف اصلی پژوهش حاضر عبارتند از: اول، اولویت بندی انواع عام شبکه ارتباطات و اطلاعات علمی ازحیث اطلاع رسانی درباره فرصت های شغلی به واسطه همکاری علمی با تماس های اجتماعی در این شبکه ها. دوم، تعیین اینکه عملکرد شبکه همکاری علمی دانشجویان جامعه شناسی ازحیث دسترسی به اطلاعات شغلی به کدام یک از این شبکه ها شباهت دارد. نوشتار حاضر ازحیث نظریه، روش و تکنیک مبتنی بر رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی است. جمعیت مطالعه شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد (60 نفر) است. داده ها از نوع رابطه ای است که به وسیله پرسش نامه مولّدنام، گردآوری و با نرم افزار R تحلیل شدند. یافته های برآمده از توصیف شبکه نشان داد که اعضا ترجیح می دهند با کسانی همکاری علمی داشته باشند که یا خودشان یا همکارانشان سرشناسند. همچنین، با کسانی که با ایشان همکار مشترک دارند. یافته های حاصل از مدل سازی شبکه محور نشان داد شبکه جهان کوچک ازحیث اطلاع رسانی درباره فرصت های شغلی به واسطه همکاری علمی با تماس های اجتماعی بهترین عملکرد را داراست و شبکه منظم، شبکه تصادفی و شبکه بدون مقیاس به ترتیب، در اولویت های بعدی قرار می گیرند. درعین حال، عملکرد شبکه همکاری علمی دانشجویان جامعه شناسی مانند شبکه بدون مقیاس، دو قطبی است. طبق نتایج، شبکه ارتباطات و اطلاعات علمی زمانی کارآمد است که نه تنها مولّد دانش، بلکه مولد اطلاعات شغلی نیز باشد.