سیاست سود تقسیمی

در دهه های اخیر، مفهوم مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها به عنوان یک موضوع کلیدی در حوزه کسب و کارها و سیاست های آنها به تدریج به توجه عمومی رسیده است. مسئولیت پذیری اجتماعی به معنای تعهد شرکت ها نسبت به ارائه اثرات مثبت بر جامعه و محیط زیست است و شامل عملکرد اخلاقی، حفظ حقوق انسانی، حفاظت از محیط زیست و مشارکت فعال در توسعه اجتماعی است. یکی از جوانب مهم مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها، سیاست سود تقسیمی آنها است. سیاست سود تقسیمی به توزیع سودهای حاصل از عملکرد شرکت بین سهامداران و سایر ذینفعان می پردازد. این سیاست می تواند تأثیر قابل توجهی بر روند توسعه اقتصادی و اجتماعی داشته باشد و در نهایت بر تصمیم گیری های سیاسی و اقتصادی تأثیر بگذارد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر سود تقسیمی در شرکت هایی با مسئولیت اجتماعی بالا و پایین (مورد مطالعه: شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران) است. پژوهش حاضر از جنبه هدف، از نوع کاربردی به شمار می رود و همچنین از نوع پژوهش های همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران در بین سال های 1396 تا 1400 بوده و نمونه آماری به روش حذف سیستماتیک و بعد از مدنظر قرار دادن کلیه معیارها، تعداد 118 شرکت به عنوان جامعه غربالگری شده باقیماندند که همه آن ها به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ازاین رو مشاهدات پژوهش حاضر طی بازه زمانی 1396 لغایت 1400 به 595 سال- شرکت رسید. جهت گردآوری داده ها از اطلاعات موجود در نر م افزار ره آورد نوین و بررسی صور ت های مالی شرکت های با مراجعه به سایت رسمی بورس استفاده شده است. همچنین در تحقیق حاضر روش آماری استفاده شده به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، روش رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی است. لذا نرم افزار استفاده شده نیز نرم افزار EVEIWS است که قابلیت چنین تجزیه و تحلیلی را دارا می باشد. نتایج به دست آمده از تحلیل فرضیه ها نشان داد که شرکت هایی با مسئولیت پذیری اجتماعی بالا سود تقسیمی بیشتری نسبت به شرکت های با مسئولیت پذیری اجتماعی پایین دارند. همچنین سیاست سود تقسیمی در شرکت هایی که مسئولیت اجتماعی بالاتری نسبت به شرکت هایی که مسئولیت اجتماعی کمتری دارند با ثبات تر است.