خواستگاری سنتی

مقاله حاضر برگرفته از تحقیق دانشگاهی با عنوان "نگرش دختران جوان پیرامون فرهنگ خواستگاری به شیوه سنتی و جدید" می باشد. مراسم خواستگاری، مقدمه ای برای ازدواج و تشکیل خانواده می باشد. خواستگاری در گذشته به صورت سنتی اجرا می شده است، اما با گذشت زمان و پیچیده شدن جوامع، خواستگاری سنتی به خواستگاری جدید تغییر شکل یافته است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی نگرش دختران جوان پیرامون فرهنگ خواستگاری به شیوه سنتی و جدید است.چهارچوب نظری استفاده شده در این مطالعه، نظریه کنش متقابل نمادین، تئوری انتخاب، نظریه مخاطره گیدنز و دیدگاه اسلام می باشد. به همین منظور از بین دانشجویان دانشکده رفاه 150 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و با روش پیمایشی از نوع توصیفی- تبینی مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل داده های مطالعه، از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون های کای اسکوئر و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. مهم ترین نتایج حاکی از آن است که دختران جوان بیشتر تمایل دارند به روش جدید خواستگاری شوند و برگزاری مراسم نیز به روش جدید صورت گیرد. از بین نمونه 150 نفری دانشجویان، 90 درصد دانشجویان با نگرش جدید و 10 درصد از دانشجویان با نگرش سنتی موافق هستند.همچنین، 7/64 درصد شیوه خواستگاری جدید و حدود 32 درصد شیوه خواستگاری سنتی را ترجیح می دادند.