مبانی رجالیان

برخی از علمای شیعه در راه قبول روایت و خبری که از رسول خدا(ص) و یا أئمه طاهرین (ع) به آنها می رسد، شیعی مذهب بودن راوی آن حدیث را شرط نمی دانند، بلکه برای ایشان وثوق به راوی کفایت می کند. مؤید این مطلب، تاریخ علمای شیعه است که به این موضوع از نظرگاه های مختلفی نگریسته اند تا جایی که گاه نظریات متضادی در باره توثیق و عدم توثیق راویان عامه بیان داشته اند.این پژوهش در پی آن است که با روش کتابخانه ای اسنادی و به شیوه توصیفی _ تحلیلی به واکاوی دیدگاه های علمای شیعه در باره اعتبار راویان اهل سنت از  دوره متقدمین تا زمان معاصر بپردازد. با تأمل در کتب علمای متقدم توثیقات خاص و عامی در باره راویان عامی مذهب به دست می آید. در کتب علمای متأخر نیز  به تبعیت از علمای متقدم، برای برخی از راویان عامه توثیق های عام و خاص بیان شده است و آنها با شواهد و مدارکی به تحلیل مرویاتشان پرداخته، جهت صحت آنها را بیان نموده اند. پژوهش حاضر با کنار هم گذاشتن جنبه های مختلف مبانی هر دو طیف علمای شیعه به جامعیتی از شواهد دست یافته است. در پایان نیز با بررسی برخی از مهم ترین منابع رجالی و روایی شیعی، آماری از تعداد روایان موثق اهل سنت بیان کرده است.