نگرش به آسیب های اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب های اجتماعی دانش آموزان دختر هنرستان های شاهین شهر انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در هنرستان های شاهین شهر در سال 1401 تشکیل دادند، که به صورت نمونه گیری در دسترس 30 نفر (دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل) انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های آسیب اجتماعی(آقایی و تیمورتاش، 1389) و بهزیستی اجتماعی(کیز، 1998) استفاده شد. داده ها با روش های آزمون شاپیرو جهت نشان دادن نرمال بودن نمونه و تحلیل کوواریانس یک متغیره و چند متغیره با اندازه گیری مکرر و استفاده از آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد. نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی بر افزایش سلامت اجتماعی(852/47F= و 001/0P=) و کاهش نگرش به آسیب های اجتماعی (14/20F= و 001/0P=) اثر بخش است. از پژوهش حاضر میتوان به این نتیجه رسید که طرخواره درمانی هیجانی بر افزایش سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب های اجتماعی تاثیر معنادار دارد.