پیشرفت در یادگیری زبان دوم

مقدمه: این مقاله به تأثیر عوامل انگیزشی بر پیشرفت یادگیری زبان انگلیسی در یک دوره فشرده آموزش زبان می پردازد. روش: در این مطالعه تعداد 94 نفر زبان آموز از یک دانشگاه نظامی در تهران با محدوده سنی 20 تا 30  سال شرکت کردند. شرکت کنندگان نسخه ترجمه شده و اقتباس شده ای از آزمون انگیزش- نگرش گاردنر را پر کردند. نتایج: از بررسی تحلیل عاملی پرسشنامه، چهار متغیر اصلی یعنی: انگیزش، انگیزش تلفیقی، تأثیر سازمانی و اضطراب به دست آمد. مطالعه حاضر حاکی از آن بود که انگیزش ترکیبی، یادگیری زبان را به صورت مثبت، پیش بینی می کند و انگیزش به عنوان یک پیش بینی گر مثبت برای پیشرفت در یادگیری زبان محسوب می شود، درحالی که تأثیر سازمانی به عنوان یک پیش بینی گر منفی پیشرفت در یادگیری زبان تلقی می شود. بحث: این مطالعه تأیید کرد که با فرض درنظرگرفتن تمام مؤلفه های دیگر، انگیزه، مهم ترین عامل یادگیری زبان است. نتیجه گیری کلی این مطالعه این است که انگیزه، تابع بافت است و هر بافت یادگیری زبان در این مورد منحصربه فرد است  و مدل خاص خود را دارد.