مهندسی انسان گرایانه

به منظور شناخت چالش های روزافزونی که مهندسان با آنها مواجه هستند، نیاز به بررسی جامع رویکردهای مهندسی انسان گرایانه، مهندسی بوم گرایانه، مهندسی جهان شمول و مهندسی کل نگر است. فلسفه و هدف این مقاله، ضمن پاسخ به این نیاز، مقایسه این رویکردها و ارائه ویژگی های توصیفی و کاربردی آنها در حوزه های مختلف است. این پژوهش بر اساس هدف، توسعه ای کاربردی، بر اساس شیوه گردآوری داده، توصیفی، و بر اساس ماهیت داده، کیفی از نوع مقایسه ای است. نتایج نشان می دهد که درهم کنش این رویکردها برای حل مسائل پیچیده مهندسی، ضروری است. همچنین آموزش مهندسی، نیاز به بازنگری اساسی دارد تا موضوعات رویکرد کل نگر، هم نشینی با اهداف توسعه پایا، اخلاق و مسئولیت پذیری اجتماعی، توازن دانش فنی و دیدگاه های انسان گرایانه و بوم گرایانه و ترویج دیدگاه های جهانی و شایستگی فرهنگی در پداگوژی مهندسی را دربرگیرد. لازم است که نه تنها راه حل های فنی، بلکه ابعاد اجتماعی، اخلاقی و بوم شناختی چالش های مهندسی نیز مد نظر قرار گیرند. آموزش های محیط زیستی و اجتماعی، یادگیری اجتماعی و تجربی، همکاری میان رشته ای، مطالعه موردی و ارائه تجربیات بین المللی، جهت آماده سازی مهندسان برای مقابله با چالش های محلی و جهانی، بسیار حیاتی است. این موارد می توانند در توسعه فهم عمیق تری از مسائل مختلف، به دانشجویان مهندسی کمک کنند. همچنین باعث می شوند که مهندسان آینده، دارای دانش و مهارت های لازم برای طراحی و پیاده سازی راهکارهای نوآورانه مناسب، فرهنگ مدار و قابل قبول از نظر محیط زیستی باشند.