انتظام مشارکتی

امروزه آمار و ارقام وقوع جرم بیانگر افزایش و پیچیده تر شدن انواع جرائم در جهان است. اگر چه یکی از متداول ترین شیوه های تأمین امنیت اجتماعی، استفاده از عوامل قهر آمیز است: اما به تجربه ثابت شده است به رغم سریع الوصول بودن امنیت از این نوع، پایداری و دوام آن کم و ناچیز است. ثبات و پایداری امنیت تنها از رهگذر نهادینه کردن آن دریک جامعه احساس مشارکت و مسئولیت عمومی در قبال امنیت اجتماعی حاصل می شود. هدف پژوهش حاضر" بررسی نقش تعامل رسانه ای پلیس-جامعه در تحقق امنیت و انتظام مشارکتی در کلان شهر تبریز" هست. روش تحقیق کمی از نوع پیمایشی و در سطح علی است. جامعه آماری شهروندان بالای 15 سال تبریز می باشند که جمعاً ۱.۵۹۳.۳۷۳ نفر می باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 720 نفر  و گزینش به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انجام شد. روش تحقیق کمی از نوع پیمایشی و در سطح علی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است؛ که اعتبار آن از طریق اعتبار صوری و توسط متخصصان امر و پایایی از آلفای کرونباخ محاسبه و تائید شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها م از آزمون مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد کواریانس محور با استفاده از نرم افزار AMOS استفاده شد. نتایج نشان می دهد که اثر مستقیم متغیر تعامل رسانه ای پلیس- جامعه بر امنیت و انتظام مشارکتی (0.05 > P،6.878 = Z ، 0.42 =β ) مثبت و معنادار است.