هوشیاری سازمانی

هدف از انجام پژوهش حاضر طراحی الگوی ترومای سازمانی و ترک خدمت با نقش میانجی هوشیاری سازمانی در کارکنان سازمان ورزش شهرداری تهران بود. روش پژوهش توصیفی– همبستگی از نوع معادلات ساختاری، از نظر هدف کاربردی و به لحاظ جمع آوری اطلاعات میدانی می باشد. جامعه آماری همه مدیران، کارشناسان و کارکنان ورزش شهرداری تهران جامعه آماری را تشکیل دادند. بر اساس اطلاعات کسب شده از شهرداری تهران این تعداد 300 نفر می باشد. نمونه گیری به صورت کل شمار انتخاب شد. با این تفاوت که تعداد 270 نفر پرسشنامه سالم از طرف شرکت کنندگان تکمیل و عودت داده شد. ابزار اندازه گیری این پژوهش از سه پرسشنامه ترومای سازمانی بیاتی (1399)، هوشیاری سازمانی پهلوان صادق (1396) و ترک خدمت درس و شوو (2001) استفاده گردید. نتایج نشان داد که اثر ترومای سازمانی بر ترک خدمت (233/10=سطح معناداری و 507/0= بارعاملی) و هوشیاری سازمانی (742/4=سطح معناداری و 350/0= بارعامی) مثبت و معنادار است. همچنین هوشیاری سازمانی بر ترک خدمت (549/0=سطح معناداری و 033/0= بارعامی) تأثیر معناداری ندارد. از طرفی دیگر نتایج نشان داد متغیر میانجی هوشیاری سازمانی، نقش میانجی گری غیرمعناداری (603/0=سطح معناداری و 012/0= بارعامی) در رابطه علی ترومای سازمانی با ترک خدمت دارد. لذا پیشنهاد می شود که برای جلوگیری از ترک خدمت از هوشیاری سازمانی استفاده کنند و به نقش ترومای سازمانی در سازمان دقت شود.