خودکارامدی مقابله ای

هدف این پژوهش مقایسه دانشجویان وابسته به گوشی همراه و عادی از لحاظ احساس تنهایی و خودکارآمدی مقابله ای بود که با طرح علی-مقایسه ای صورت گرفت. جامعه پژوهش همه دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه زنجان در سال 1397- 1396بودند، که به روش تصادفی چند مرحله ای، نمونه ای شامل 70 نفر دانشجوی وابسته به گوشی همراه و عادی (35 نفر وابسته به گوشی همراه و 35 نفر عادی) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مقیاس اعتیاد به گوشی همراه کوهی، پرسشنامه احساس تنهایی راسل، و پرسشنامه خودکارامدی مقابله ای چسنی و همکاران استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند راهه (MANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که احساس تنهایی و خودکارامدی مقابله ای در دانشجویان وابسته به گوشی همراه به ترتیب بیشتر و کمتر از دانشجویان عادی است. شاخص F در احساس تنهایی 45/18 و در خودکارآمدی مقابله ای 64/31 به دست آمد. به طور کلی، بین دانشجویان وابسته به گوشی همراه و عادی از لحاظ احساس تنهایی و خودکارامدی مقابله ای تفاوت معنی داری ( 01/0>p) وجود دارد.