ظاهره الترادف بین المفردات القرآنیه فی آراء توشیهیکو ایزوتسو(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
دراسات الادب المعاصر سال دهم زمستان ۱۳۹۷ شماره ۴۰
113 - 134
حوزه های تخصصی:
لا شک أنّ معرفه علاقات اللغات، تؤدی دوراً هامّا فی إدراک مفهوم النص، خاصه معرفه الظواهر اللغویه فی القرآن الکریم لأثرها فی إیضاح المعنی المقصود فی تفسیر آی القرآن الکریم. ومن أهمّ هذه الظواهر اللغویه نسبه الترادف التی لها مکانه مرقومه عند الباحثین فی اللغه وأصول الفقه والمنطق والمشتغلین بالعلوم القرآنیه. ولکن اختلفت آراؤهم فی تعریف الترادف وکیفیه علاقه الألفاظ بالمعانی وللباحثین فی هذا المجال أقوال مختلفه: فبعضهم ینکر الترادف وبعض آخر یقبله وهناک نظریات بین الإثبات والإنکار. ففی هذه المحاضره نبحث فی آراء الاستاذ توشیهیکو ایزوتسو ، لنبین رأیه فی مسأله الترادف بین المفردات القرآنیه. وترتکز المقاله علی تحقیق رأی ایزوتسو حول إثبات الترادف أو إنکاره بملاحظه تقسیم الترادف إلی التام وغیر التام(شبه الترادف)، وتحلیل نماذج من الألفاظ المترادفه فی کتبه وتقویمها.